Jankowska Janina
Janina Jankowska, ur. 11 V 1939 w Jadowie. Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, kierunek filologia polska (1961).
1961-1982 dziennikarka Polskiego Radia, 1973-1982 w redakcji reportaży literackich. 1976-1980 współpracowniczka „Biuletynu Informacyjnego” KOR/KSS KOR: przepisywała teksty na maszynie, udostępniała swoje mieszkanie na drukarnię, autorka w „BI” KOR/KSS KOR i niezależnym piśmie literackim „Zapis”.
W VIII 1980 obecna w Stoczni Gdańskiej im. Lenina podczas strajku, autorka reportażu ''Polski Sierpień''. Od jesieni 1980 w „S”; członek KZ w Komitecie ds. RTV. Reporterka Radia „S” Region Mazowsze, autorka audycji dla radiowęzłów zakładowych; w XI 1981 na mocy uchwały KK „S” na czele ogólnopolskiego Krajowego Komitetu Organizacyjnego Radia „S” szefowa ogólnopolskiego Radia „S”.
2 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1982 internowana w Ośr. Odosobnienia Warszawa-Olszynka Grochowska, następnie w Gołdapi, zwolniona w V 1982 ze względu na stan zdrowia; zwolniona z pracy. Autorka audycji dla podziemnego Radia „S” nadanej 31 XII 1982 dla uwięzionych w AŚ przy ul Rakowieckiej w Warszawie. 1983-1987 autorka audycji na kasetach audio NOWej (Nowa kaseta), m.in. ''Bojkot: aktorzy przeciwko stanowi wojennemu'' (razem z Markiem Mądrzejewskim), ''Pielgrzym trudnych chwil'', 1985-1987 CDN m.in. ''Słowo o ks. Jerzym'', ''Ekstrema'' (z Markiem Mądrzejewskim), 1985-1987 CDN. 1983-1989 współzałożycielka Archiwum Solidarności, 1983-1987 autorka w „Tygodniku Mazowsze”, 1985-1987 w „Solidarności Radia i Telewizji”. 2 VII 1984 aresztowana, osadzona w AŚ Warszawa-Mokotów, w VII 1984 zwolniona na mocy amnestii. W 1988 stypendystka Fundacji Kościuszkowskiej w USA, współpracowniczka mediów polonijnych.
W 1989 uczestniczka obrad Okrągłego Stołu w podzespole ds. środków masowego przekazu. Uczestniczka kampanii wyborczej KO „S”, szefowa kampanii w PR; 1989-1991 wicedyr. Programu I PR, 1991-1998 reporterka; 1994-2002 przewodnicząca Rady Programowej PR, w 2006 Rady Programowej TVP; od 1990 organizatorka seminariów reportażu w Kazimierzu nad Wisłą. 1991-1997 współpracowniczka austriackiej TV ORF. Członek SDP i od 2003 Stowarzyszenia Wolnego Słowa (od 2011 członek Zarządu). 1999-2003 w jury międzynarodowych festiwali radiowych Prix Italia, Premios Ondas i Prix Europa. Wykładowca w Wyższej Szkole Dziennikarskiej im. Melchiora Wańkowicza i w Laboratorium Reportażu na UW.
Autorka książek, m.in. zbioru wypowiedzi i dokumentów Zbigniewa Bujaka ''Prawda raz powiedziana'' (NOWa, 1987), wywiadów z działaczami „S” ''Rozmowy niedokończone'' (2004).
Laureatka nagród za reportaże radiowe: Prix Italia (1981), Prix Europa (1998) i Grand Press (2005). Wyróżniona nagrodą Polcul Foundation (1984) i Niezależnych Dziennikarzy im. Bolesława Prusa (1984).