Kucharzewski Stefan Julian
Stefan Julian Kucharzewski, ur. 28 I 1952 w Lublinie, zm. 2
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
2023 tamże. Absolwent Akademii Medycznej tamże, Wydz. Lekarski (1981).
1983-1984 pracownik ZOZ w Świdniku, 1984-1990 Poradni Ogólnej Miejskiej Przychodni Specjalistycznej tamże, 1985-2000 lekarz w Pogotowiu Ratunkowym tamże.
Od 1977 uczestnik ROPCiO, organizator spotkań w punkcie konsultacyjno-informacyjnym (prowadzonym przez Zdzisława Jamrożka w jego mieszkaniu), sygnatariusz listów i petycji ROPCiO; w II 1978 SB wykorzystała nieudane akcje ROPCiO w Lublinie z jego udziałem, by skierować na niego bezpodstawne oskarżenia o dekonspirację inicjatyw i współpracę z SB. W 1978 współpracownik Janusza Rożka (druk ulotek); autor krótkich tekstów informacyjnych do niezależnego pisma „Droga” (zdobył i przekazał Leszkowi Moczulskiemu powielacz spirytusowy do wydrukowania kilku numerów pisma). Kilkakrotnie zatrzymywany na 48 godz. Po rozłamie w ROPCiO związany z grupą L. Moczulskiego; 1 IX 1979 współzałożyciel KPN, członek Rady Politycznej; od IX 1979 organizator spotkań w biurze informacyjnym KPN. Od końca l. 70. do 1983 organizator druku kilku książek, m.in. ''Zarysu historii PRL'' Natalii Naruszewicz (właśc. L. Moczulskiego) i ''Od białego do czerwonego caratu'' Jana Kucharzewskiego. W 1979 skreślony z listy studentów AM w Lublinie, rok później Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej cofnęło tę decyzję. W I 1980 uczestnik akcji przeciwko budowie trasy szybkiego ruchu w okolicach Jasnej Góry.
13 XII 1981 – 26 VIII 1982 w ukryciu; uczestnik podziemnej poligrafii, kolporter wydawnictw podziemnych. W 1984 zwolniony z pracy po odmowie podpisania zobowiązania do przestrzegania tzw. praworządności ludowej i tajemnicy państwowej (w sądzie pracy orzeczono niesłuszność tej decyzji). W X 1988 inicjator Komitetu Założycielskiego „S” w ZOZ w Świdniku.
1990-1996 pracownik Państwowego Szpitala Klinicznego nr 1 w Lublinie; od 2000 praca dorywcza (m.in. w 2003 lekarz w Samodzielnym Publicznym ZOZ w Krasnymstawie, także Indywidualna Praktyka Lekarska w Miejscu Wezwania); od 2009 lekarz w Wojewódzkim Pogotowiu Ratunkowym w Lublinie.
24 I 1978 – 15 XI 1982 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Lublinie w ramach SOR krypt. Medyk.
Małgorzata Choma-Jusińska