Kulbarsch Janusz
Janusz Kulbarsch, ks., ur. 24
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1950 w Bydgoszczy. Absolwent Prymasowskiego Seminarium Duchownego w Gnieźnie i Papieskiego Wydz. Teologicznego w Poznaniu; święcenia kapłańskie (1976).
W 1966 jako uczestnik młodzieżowego obozu sportowego przesłuchiwany w związku z udziałem w praktykach religijnych. 1976-1977 wikariusz w parafii Wniebowzięcia NMP w Trzemesznie, 1977-1978 w parafii św. Mikołaja w Gąsawie na Pałukach, 1978-1990 kapelan Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Niepokalanego Poczęcia NMP (Wielkopolskich) oraz w szpitalu w Pleszewie.
W VIII 1980 dostarczał żywność strajkującym w PKS Pleszew, w kaplicy klasztoru ss. służebniczek odprawiał msze za strajkujących; kapelan pleszewskiej „S”.
Po 13 XII 1981 współpracownik podziemnego MKK w Pleszewie (współpraca m.in. z Krzysztofem Szacem, Kryspinem Kuberką, Stanisławem Kuczyńskim, Antonim Zgorzelakiem, Leszkiem Kałużnym), pomagał w organizowaniu spotkań działaczy MKK i ukryciu sztandaru miejscowej „S” w klasztorze ss. służebniczek (za zgodą Matki Generalnej Manfredy); na terenie klasztoru przechowywał wydawnictwa podziemne i prowadził punkt kolportażowy; na początku 1982 ukrywał Juliusza Szymczaka, wiceprzewodniczącego KZ przy PKP Stacja Kotlin. 1982-1983 organizator Komitetu Pomocy Represjonowanym przy klasztorze ss. służebniczek; inicjator i celebrans Mszy za Ojczyznę w kaplicy klasztoru ss. służebniczek oraz w kościele św. Floriana w Pleszewie (we współpracy z proboszczem ks. Józefem Maciołkiem). W 1983 z jego inicjatywy, przed pielgrzymką Ojca Świętego Jana Pawła II do Polski, w oknie klasztoru ss. służebniczek wisiał przez ok. 2 tyg. wizerunek papieża z napisem „Solidarność” namalowany przez Henryka Brodalę. 1983-1989 współorganizator Pielgrzymek Ludzi Pracy na Jasną Górę oraz do Biechowa; od 1985 kapelan Duszpasterstwa Służby Zdrowia oraz Duszpasterstwa Ludzi Pracy w klasztorze ss. służebniczek, wspierał Duszpasterstwo Nauczycieli. W stanie wojennym ostentacyjnie spacerował po mieście z egz. „Tygodnika Solidarność”. Poddawany comiesięcznym rozmowom profilaktyczno-ostrzegawczym z oficerem KW MO w Kaliszu.
Od 1990 proboszcz parafii św. Michała Archanioła w Broniszewicach k. Pleszewa.
Grażyna Schlender