Łakomy Stanisław
Stanisław Łakomy, ur. 17 V 1940 w Siemkowicach k. Wielunia. Ukończył ZWZ przy PKS w Dzierżoniowie (1958).
1963-1985 pracownik MPK w Rzeszowie.
25-28 VIII 1980 uczestnik strajku w MPK, przewodniczący KS; od IX 1980 w „S”; członek Komitetu Założycielskiego w MPK, w 1981 krótko przewodniczący KZ; członek MKZ w Rzeszowie, następnie Prezydium MKZ; przewodniczący KKK Komunikacji Miejskiej w Katowicach, w II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 organizator Zjazdu KKK Komunikacji Miejskiej; I-II 1981 uczestnik strajku chłopskiego w siedzibie b. Wojewódzkiej Rady Związków Zawodowych w Rzeszowie. VI-VIII 1981 delegat na I WZD Regionu Rzeszowskiego, członek ZR; IX/X 1981 delegat na I KZD.
13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa, 11 I 1982 zwolniony; w VIII 1982 współorganizator niezależnych manifestacji rocznicowych; 30 VIII 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia w Uhercach, 11 IX 1982 zwolniony. W 1985 zwolniony z pracy, następnie na rencie. 1982-1989 w składzie RKW „S” Rzeszów, VI 1989 – 1990 jej wiceprzewodniczący; kolporter wydawnictw podziemnych (m.in. „Obrona”, „Łącznik”, „Solidarność Trwa”, „Trwamy”, „Tygodnik Mazowsze”, „CDN”, „Wola”, „Tygodnik Wojenny”, „Z Dnia na Dzień”, „Odnowa”, „Busola”, „Niepodległość”), w VII 1984 współorganizator Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Rzeszowie. Od IX 1988 członek rzeszowskiego jawnego Biura Informacyjno-Koordynacyjnego „S”. Od III 1989 członek zespołu ds. rozmów z wojewodą rzeszowskim ws. zwrotu majątku „S”.
IV-VI 1989 przewodniczący Komisji Wyborczej przy Rzeszowskim KO „S”; od 1990 delegat na kolejne WZD Regionu Rzeszowskiego, w 1990 wiceprzewodniczący ZR, 1990-1991 delegat na kolejne KZD; 1990-1992 członek społecznej komisji pojednawczej przy ministrze pracy; od 2000 na emeryturze. W 2005 współzałożyciel rzeszowskiej Grupy Ujawnić Prawdę.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2001), Krzyżem Wolności i Solidarności (2017).
19 XI 1979 – 30 X 1989 rozpracowywany przez Wydz. IIIA/V KW MO/WUSW w Rzeszowie w ramach SO krypt. Miasto; 11 X 1980 – 24 III 1984 w ramach SO krypt. Azymut; 16 I 1981 – 5 II 1990 w ramach SOR krypt. Opór; 5 I 1982 – 19 IX 1983 przez Wydz. III KW MO/WUSW w Rzeszowie w ramach SOR krypt. Kosmos; 16 VII 1982 – 28 II 1985 przez Wydz. V KW MO/WUSW w Rzeszowie w ramach KE krypt. Przebiegły/SOR krypt. Bokser; 25 IX 1988 – 2 III 1989 przez Wydz. V WUSW w Rzeszowie w ramach SO krypt. Azymut II.