Myśliwiec Wiesław
Wiesław Myśliwiec, ur. 12 VI 1963 w Rzeszowie. zm. 24 IX 2017 na Cyprze. Absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie Filia w Rzeszowie, Wydz. Ekonomii (1990).
Od 1982 współpracownik podziemnych struktur NZS i SW we Wrocławiu działających na Politechnice Rzeszowskiej. Od 1984 w SW Oddział Rzeszów. Organizator punktów kolportażowych, kolporter i drukarz podziemnych pism, m.in. „Galicja” i „«Solidarność» Trwa”. 16 IX 1985 zatrzymany w trakcie drukowania ulotek, 17 IX 1985 aresztowany, 18 IX skazany przez Sąd Rejonowy w Rzeszowie na 1,5 roku pozbawienia wolności, osadzony w ZK w Załężu k. Rzeszowa, 6 III 1986 zwolniony warunkowo; relegowany z uczelni, we IX 1986 przywrócony. Od 1986 ponownie działacz SW, kolporter podziemnych wydawnictw, m.in. pism „Solidarność Podkarpacka”, „Solidarność Zwycięży”, „Galicja”, „Biuletyn Dolnośląski”, „«Solidarność» Trwa”, „Tygodnik Mazowsze”, „Wola”, „PWA. Przegląd Wiadomości Wiadomości „Wiadomości”, biuletyn wydawany przez podziemną „S” Regionu Mazowsze w Warszawie 15 XII 1981 – 1 IV 1990. Agencyjnych” (współpracował z RKW Regionu Rzeszowskiego).
Od II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1989 w KO przy RKW w Rzeszowie, nast. do 1990 członek prezydium KO tamże. Po 4 VI 1989 odpowiedzialny za dystrybucję i kolportaż niezależnych pism w regionie rzeszowskim. Przew. NZS na UMCS Filia w Rzeszowie, do 1990 Międzyuczelnianej NZS tamże, delegat na IV Ogólnopolski Krajowy Zjazd NZS w 2 turach (we Wrocławiu i Gdańsku). 1990–1992 radny Miasta Rzeszowa z listy KO. 1997–2001 przew. AWS w Rzeszowie (członek Zarządu Wojewódzkiego). Od 2006 członek w Rzeszowie grupy Ujawnić Prawdę, od 2007 Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym. Woj. Podkarpackiego Od 2004 w „S” w Urzędzie Marszałkowskim Woj. Podkarpackiego. 1990–1995 pełnomocnik w Rzeszowie, nast. dyr. Rzeszowskiego Ośrodka Samorządu Terytorialnego, Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej w Warszawie. 1995–1996 specjalista ds. usług w Zakładzie Usług Poligraficznych w Boguchwale k. Rzeszowa, 1996– 1999 własna działalność gospodarcza. Od 1999 kierownik Oddziału Wspierania Rozwoju Gospodarczego w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Podkarpackiego.
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2016).
20 II 1982 – 20 IV 1990 rozpracowywany przez Wydz. V/WOG KW MO/WUSW w Rzeszowie w ramach SOR krypt. Poligraf/Ośmiornica; 14 VIII 1982 – 26 IV 1990 w ramach SOR krypt. Pięść; 16 I 1987 – 18 X 1989 przez Wydz. III WUSW w ramach KE krypt. Konspirator.