Osnowski Andrzej
Andrzej Osnowski, ur. 27 XI 1948 w Rzemieniu k. Mielca. Absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, kierunek historia (1972), podyplomowych studiów filozoficzno-religioznawczych na Uniwersytecie Jagiellońskim (1976) oraz podyplomowych studiów z zakresu nauk politycznych (1984).
1972-2002 nauczyciel historii, następnie również wos w
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
LO im. Mikołaja Kopernika w Mielcu.
Od IX 1980 w „S”, współzałożyciel i pierwszy przewodniczący nauczycielskiej „S” w Mielcu. 1980-1981 członek MKR w Rzeszowie; w 1981 delegat na I WZD Regionu Rzeszowskiego, następnie na I KZD.
Po 13 XII 1981 represjonowany, m.in. 16 XII 1981 zatrzymany, następnie wielokrotnie przesłuchiwany w Mielcu i w Rzeszowie, kilkakrotnie rewizje w mieszkaniu.
W 1989 ponownie przewodniczący nauczycielskiej „S” w Mielcu; działacz KO tamże, 1990-1994 radny z listy KO, 1994-1998 przewodniczący Rady Miejskiej w Mielcu. 1994-1998 delegat Mielca w Związku Miast Polskich. W 1995 przewodniczący mieleckiego Komitetu Wyborczego Lecha Wałęsy w wyborach prezydenckich; inicjator i przewodniczący Porozumienia Prawicy w Mielcu. 1997-2001 poseł RP z listy AWS, członek Komisji ds. Samorządu Terytorialnego i Komisji Obrony Narodowej oraz kilkunastu podkomisji, sprawozdawca kilkunastu ustaw. W 1998 absolwent Kursu Obrony i Bezpieczeństwa w Centrum George’a Marshalla w Garmisch-Patenkirchen. W 2000 reprezentant Sejmu w delegacji do USA w Komisji ds. Uchodźców ONZ; absolwent Wyższego Kursu Obronnego w Akademii Obrony Narodowej i Studium Legislacji na Wydz. Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 2001 delegat Komisji Obrony na Światowej Wystawie Lotniczej w Paryżu. 2002-2006 i od 2010 radny Powiatu Mieleckiego. Członek władz krajowych i wojewódzkich Chrześcijańskiego Ruchu Samorządowego, uczestnik KIK i Akcji Katolickiej. Członek Honorowego Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego na prezydenta RP na Podkarpaciu. Od 2005 przewodniczący Forum Obrony Lotniska Mieleckiego.
1980 – 17 VIII 1981 rozpracowywany przez Wydz. IIIA/V KWMO w Rzeszowie w ramach SO krypt. Azymut; 23 XII 1981 – 4 VII 1985 przez Wydz. III KWMO/WUSW w Rzeszowie w ramach KE krypt. Klon; 22 IX 1986 – 16 XI 1988 przez Wydz. Śl. WUSW w Rzeszowie w ramach SOS krypt. Nauczyciel.
Michał Stręk