Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Pietkiewicz Antoni

Antoni Pietkiewicz, ur. 24 XII 1948 w Kaliszu. Absolwent Politechniki Łódzkiej, Wydz. Elektryczny (1978), studiów podyplomowych na Politechnice Warszawskiej - energetyka jądrowa (1986), studiów menedżerskich w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie (1995).

1968–1982 kierownik grupy robót elektrycznych, nast. dyspozytor produkcji w Kombinacie Budowlanym w Kaliszu.

W l. 60. i 70. zw. z kościołem Nawiedzenia NMP (oo. jezuici) w Kaliszu. 1977–1981 współpracownik KOR/KSS KOR, zbierał informacje o represjach, kolporter niezależnych pism „Komunikat” KOR, „Biuletyn Informacyjny” KOR/KSS KOR, „Robotnik”, „Opinia”, „Gospodarz”, „Bratniak”. 1978–1980 współwydawca niezależnego pisma „Wolne Słowo”; 1979–1980 uczestnik ROPCiO. 11 XII 1978 aresztowany, oskarżony o handel dolarami, osadzony w ZK we Wronkach, 15 I 1979 zwolniony, postępowanie umorzono.

We IX 1980 współpracownik i doradca komitetów strajkowych w Kaliszu (m.in. w Fabryce Wyrobów Runowych Runotex i Kaliskich Zakładach Koncentratów Spożywczych Winiary) w rozmowach z dyrekcjami i władzami lokalnym. Od IX 1980 w „S”; członek Komitetu Założycielskiego, 29 IX 1980 – 1 VII 1981 przew. MKZ w Kaliszu, od X 1980 współzałożyciel, redaktor niezależnego pisma „NSZZ «Solidarność» – Pismo MKZ NSZZ «Solidarność» Województwa Kaliskiego”, 10 V – 21 IX 1981 przew. prezydium Międzyzakładowej Komisji Porozumiewawczej w Kaliszu (Zarządu Okręgu); VI–VII delegat na I WZD Województwa Kaliskiego, wiceprzew. ZR Wielkopolska Południowa; IX/X delegat na I KZD, sekretarz prezydium zjazdu, od X członek KK, od XI 1981 przew. ZR. XI 1981 sygnatariusz deklaracji założycielskiej Klubów Rzeczypospolitej Samorządnej Wolność-Sprawiedliwość-Niepodległość.

13 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku i Warszawie-Białołęce, od 4 X 1982 w ukryciu (nie wrócił do Ośrodka Odosobnienia po przepustce) w Kaliszu, nast. Warszawie i na Górnym Śląsku. 13 X 1982 współorganizator (z o. Stefanem Dzierżkiem) pierwszej w Kaliszu mszy za Ojczyznę w kościele Nawiedzenia NMP. W XII 1982 zwolniony z pracy. X 1982 – IX 1984 przew. Tymczasowego Komitetu Koordynacyjnego w Kaliszu, redaktor i autor w podziemnych pismach „Biuletyn Informacyjny TKK Wielkopolska Południowa” i „Magazyn Polski Walczącej”. 1982–1989 kolporter podziemnych pism, m.in.: „Tygodnik Mazowsze”, „Droga”, „Informacja Solidarności”, „Replika”, „Obserwator Wielkopolski”, „Solidarność Walcząca”, „Solidarność Dolnośląska”. 1982–1984 przez kurierów (m.in. z Marią Kowalewską, Elżbietą Kubasik, Jackiem Malcem, Bogusławem Śliwą i Andrzejem Węgrzynem) przekazywał do Kalisza podziemne wydawnictwa (m.in. NOW-ej, Solidarności Walczącej, TKK), współpracownik Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom oraz TKK. VII 1983 – XI 1984 przew. Międzyregionalnej Komisji Koordynacyjnej „S” Kalisz–Konin–Sieradz, współredaktor, drukarz podziemnego pisma MKK „Nasza Solidarność”. 1983–1984 organizator mszy za Ojczyznę w kościele św. Maksymiliana Kolbego w Koninie. 2 VII 1984 aresztowany w Warszawie, 23 VII 1984 zwolniony na mocy amnestii. XI 1984 – VII 1990 zatrudniony w Biurze Studiów i Projektów Energetycznych Energoprojekt w Warszawie. Od XI 1984 członek TKZ, w 1988–1989 przew. Rady Pracowniczej; 1984–1988 działacz Duszpasterstwa Ludzi Pracy Energetyki w kościele św. Anny w Warszawie.

Od IV 1989 przew. Tymczasowej KZ, nast. KZ, XII 1989 – I 1990 delegat na II WZD Regionu Mazowsze, IV 1990 na II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. KZD; IV 1990 – VIII 1990 przew. KKR. 1990–1991 prezes Zarządu Wojewódzkiego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych w Kaliszu. 1990–1991 wojewoda kaliski, 1991 pierwszy z-ca szefa Kancelarii Prezydenta RP, 1992–1995 wiceprezes NIK, 1995–1999 dyr. pionu kontrolingu, członek zarządu Polskich Sieci Elektroenergetycznych SA w Warszawie. 1999–2001 wojewoda mazowiecki. 2001–2003 prezes zarządu Bioenergia ESP Sp. z o.o. w Gdyni, 2003–2006 wiceprezes zarządu Prestige Development Sp. z o.o. w Warszawie, 2005–2006 gł. specjalista ds. inwestycji na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego tamże, 2006–2007 wiceprezes, 2008–2011 prezes zarządu BOT Górnictwo i Energetyka SA w Łodzi. Od 2011 na emeryturze. Od 2016 prezes zarządu Fabryki Kotłów Sefako SA w Sędziszowie.

Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016), wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2001), odznaczony Krzyżem Komandorskim Republiki Włoskiej (2000).

21 IX 1978 – 23 IX 1983 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO/WUSW w Kaliszu w ramach SOR krypt. Blacha; 24 VIII 1979 – 4 IX 1981 przez Wydz. III KW MO w ramach SOR krypt. Inicjatywa; 2 X 1981 – 19 VIII 1982 w ramach SOR krypt. Klubowiec; 20 V 1983 – 18 XII 1985 przez Wydz. III/Wydz. V KW MO/WUSW w ramach SOR krypt. Zbieg; 6 X 1983 – 24 IX 1986 przez Wydz. V WUSW w ramach SOR krypt. Układ.

Grażyna Schlender

Opcje strony

do góry