Radwański Winicjusz
Winicjusz Radwański, ur. 13 VI 1933 w Przeroślu k. Suwałk, zm. 9 XI 2018 w Szczecinie. Absolwent Politechniki Poznańskiej, Wydz. Mechanizacji Rolnictwa (1960). 1960–1965 st. inspektor nadzoru, dyrektor ds. technicznych w Wojewódzkim Zjednoczeniu Mechanizacji Rolnictwa w Szczecinie, 1966–1967 naczelnik Wydz. w Wojewódzkim Zjednoczeniu Melioracyjnym tamże. 1968–1971 gł. mechanik w Wojewódzkich Zakładach Wodociągów i Kanalizacji tamże. 1972–1973 kierownik robót budowlano-montażowych w Gdańskich Zakładach Rozbudowy Przemysłu Stoczniowego, Filia w Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego. Od 1974 na urlopie zdrowotnym i rencie. 1949 pomysłodawca i organizator Młodzieżowej Grupy Niepodległościowej w Suwałkach walczącej o narodową niezależność i obszary społecznej wolności, IV 1954 organizator protestu w Katowicach przeciwko ZMP, X 1956 uczestnik wydarzeń Października we Wrocławiu; współorganizator demonstracji na trasie Politechnika Wrocławska – Rynek, uczestnik akcji zrywania tablic ulic z nazwiskiem Stalina, obrońca gmachu Poczty Polskiej przed prowokacyjnym podpaleniem, 1957 współorganizator (do III 1957 wiceprzew.) Wojewódzkiego Komitetu Rewolucyjnego Robotników, Studentów i Żołnierzy. III 1968 uczestnik demonstracji studenckich w Szczecinie. XII 1970 demonstracji w Szczecinie i autor dokumentacji fotografic nej, przekazanej „S” w 1980. Od IX 1980 członek „S”, X 1980 wiceprzew. Koła Emerytów i Rencistów przy KZ „S” Stoczni Szczecińskiej im. A. Warskiego. 13 XII 1981 uczestnik strajku okupacyjnego w Stoczni Szczecińskiej, wykonawca polecenia MKS dot. rozpoczęcia 14 XII 1981 strajku w Zakładach Sprzętu Elektrogrzejnego Selfa. 1982–1989 członek nieformalnej struktury „S” stoczniowej (z Władysławem Dziczkiem), kolporter podziemnych wydawnictw („Tygodnik Mazowsze”, „BiS”, „Tygodnik Wojenny”, „CDN”, „Jedność Stoczniowa”), dostawca papieru dla podziemnego wydawnictwa ks. Tadeusza (pseud.) w Bydgoszczy, wykonawca okolicznościowych plakatów, uczestnik demonstracji patriotycznych, kontrpochodów i autor dokumentacji zdjęciowej (m.in. starć z ZOMO), 1988 dostawca żywności w czasie strajku portowców, współorganizator mszy za Ojczyznę u ks. Chrystusowców, (np. z udziałem Bernarda Ładysza). 1985–1989 członek Rady Miasta Szczecina z listy PAX (w klubie radnych bezpartyjnych). 1989–2005 wiceprzew. Koła Emerytów i Rencistów przy KZ „S” Stoczni Szczecińskiej im. A. Warskiego, 1989–1998 przew. Sekcji Emerytów i Rencistów Zarządu „S” Regionu Pomorza Zachodniego, członek Komisji Krajowej „S” w Sekcji Emerytów i Rencistów. Autor 19 wniosków racjonalizatorskich. Odznaczony Medalem „Pro Patria” (2017) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2019).