Encyklopedia Solidarności Sobolewski Zbigniew - Biogramy -

Zbigniew Sobolewski, ur. 23 XI 1952 w Jasieninie Małym k. Brzezin. Absolwent Politechniki Wrocławskiej, Wydz. Elektroniki i Cybernetyki Technicznej (1977).

1977–1981 inżynier utrzymania ruchu w Kombinacie Metalurgicznym Huta Katowice w Dąbrowie Górniczej.

29–31 VIII 1980 przew. KS na Wydz. Stalowni HK. Od IX 1980 w „S”; przew. Komisji Wydziałowej, członek KZ; w VII/VIII i XII 1981 delegat na I i II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. WZD Regionu Śląsko-Dąbrowskiego, członek komisji skrutacyjnej podczas I WZD.

13–23 XII 1981 przew. KS na Wydz. Stalowni HK, członek MKS odpowiedzialny za informację (radiowęzeł), sprawy organizacyjne i bezpieczeństwo. 23 XII 1981 zwolniony z pracy, zatrzymany, przewieziony do KM MO w Dąbrowie Górniczej, aresztowany, osadzony w areszcie KW MO w Katowicach, 2 I 1982 skazany w trybie doraźnym przez Sąd Wojewódzki w Katowicach na 6 lat pozbawienia wolności, osadzony w ZK w Raciborzu, Strzelcach Opolskich (uczestnik głodówki protestacyjnej o status więźnia politycznego, zniesienie stanu wojennego i poprawę warunków), Kłodzku (współwydawca przepisywanej ręcznie gazetki, rozprowadzanej wśród więźniów) i Strzelinie, 23 XII 1983 zwolniony na mocy amnestii. II – IV 1984 pracownik brygady remontowej w Wojewódzkim Parku Kultury i Wypoczynku w Chorzowie.

Od VI 1984 na emigracji w USA. 1985–1995 inż. elektronik w grupie fizyków doświadczalnych w Instytucie Fizyki Cząstek Elementarnych na Uniwersytecie w Syracuse, 1996–2000 na wielu stanowiskach inżynierskich w firmach w stanie Colorado, 2000–2012 współzałożyciel i współwłaściciel Lefthand Networks w Boulder Co., od 2013 w Halliburton w Centrum Technologicznym w Houston w Teksasie.

11 I – 23 VI 1982 rozpracowywany przez Wydz. V/Wydz.V-1 KW MO w Katowicach w ramach SOR krypt. Wichrzyciele.

Halina Żwirska