Stróżyk Andrzej
Andrzej Stróżyk, ur. 15
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1949 w Zielonej Górze, zm. 23 X 2012 tamże. Absolwent Instytutu Elektrotechniki Wyższej Szkoły Inżynierskiej tamże (1982).
1967–1996 elektryk/brygadzista/kierownik wydz./gł. automatyk w Zaodrzańskich Zakładach Przemysłu Metalowego Zastal im. Marcelego Nowotki/od 1990 Zastal Zielona Góra, Przedsiębiorstwo Państwowe/od 1992 Zastal SA w Zielonej Górze.
1983 członek Stowarzyszenia Inżynierów i Mechaników Polskich.
Od IX 1980 w „S”, współzałożyciel „S” w ZZPM Zastal (z Andrzejem Bussem, Janem Papiną), od IX 1980 sekretarz, od XII 1980 przew. KZ NSZZ „S” tamże, IV 1981 działacz Sieci Organizacji Zakładowych NSZZ „S”, współorganizator jej zielonogórskich spotkań. III 1981 członek Prezydium MKS „S” w Zielonej Górze. X 1981 członek Komitetu Założycielskiego RKK Samorządów Pracowniczych (tzw. sieci regionalnej). X–XI 1981 członek Regionalnego Komitetu Strajkowego NSZZ „S” w Zielonej Górze.
Po 13 XII 1981 przew. podziemnego KZ w ZZPM Zastal, kolporter podziemnego biuletynu zakładowego „Komunikat”, uczestnik akcji ulotkowych tamże oraz manifestacji rocznicowych pod pomnikiem Robotników (13 XII), współorganizator mszy za Ojczyznę. 1982 zbierał wśród pracowników ZZPM Zastal składki na pomoc osobom represjonowanym, kartki żywnościowe i paczki z żywnością przekazywane internowanym przez rolników (m.in. za pośrednictwem Edwarda Lipca). 1982–1987 kolporter wydawnictw podziemnych, m.in. „Zielonogórskiego Serwisu Informacyjnego »S«”, „Solidarności Walczącej” oraz „Solidarności Lubuskiej” z podtytułem „Miesięcznik Środkowego Nadodrza: Zielona Góra, Nowa Sól, Żary, Żagań, Wschowa, Krosno Odrzańskie, Sulechów, Świebodzin, Sława”, m.in. na terenie ZZPM Zastal; ponadto współorganizator sieci kolportażu na terenie Zielonej Góry (m.in. z: Bogdanem Pawłowskim, Mieczysławem Mądrym, Franciszkiem Szulczewskim, Bogusławem Grabowskim, Elżbietą Janicką, Pawłem Kozakowskim), autor art. w „Biuletynie Tymczasowej Międzyzakładowej Komisji Wykonawczej NSZZ »S«” w Zielonej Górze oraz w gorzowskim „Feniksie”.
9 XII 1983 zatrzymany, 10 XII 1983 aresztowany, osadzonyny w AŚ w Zielonej Górze. 12 I 1984 uchylenie tymczasowego aresztowania przez Prokuratora Wojewódzkiego w Zielonej Górze po poręczeniu Rady Pracowniczej ZZPM Zastal, 12 I 1984 zwolniony, 2 VIII 1984 umorzenie postępowania na mocy amnestii przez Sąd Rejonowy w Zielonej Górze. 1984–1986 kilkakrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany, poddawany rewizjom, rewizje w mieszkaniu, pracy.
IV–VI 1989 przew. Tymczasowej Komisji Zakładowej NSZZ „S” w ZZPW Zastal, nast. do 1992 członek Prezydium Zarządu KZ tamże.
IV 1989 współorganizator (m.in. z Jerzym Wojtkowiakiem, Wiesławem Wysockim), przew. Miejskiej Komisji Międzyzakładowej NSZZ „S” w Zielonej Górze. 1989–1990 członek KO „S” tamże, 1990–1992 delegat na II WZD oraz na II, III i IV KZD „S”.
1996 założyciel, członek Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym w Zielonej Górze, 1996 członek Zarządu Głównego SORwSW tamże.
Przemysław Bartkowiak