Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Śliwka Gabriel

Gabriel Śliwka, ur. 20 VIII 1952 w Tomaszowie Maz. Ukończył SP im. Romualda Traugutta tamże (1969).

1970-1996 pracownik Zakładów Włókien Chemicznych Wistom tamże.

Od IX 1980 w „S”, członek Komitetu Założycielskiego w Wistomie; do III 1981 przewodniczący Oddziałowej Komisji Robotniczej „S”, od III 1981 członek Plenum i Zarządu KZ; od 1980 kolporter wydawnictw niezależnych, m.in.: „Wolnego Związkowca”, „Solidarności Ziemi Łódzkiej”; 27-30 VII 1981 współorganizator marszu głodowego w Tomaszowie Maz.

13 XII 1981 współzałożyciel, członek MKS Tomaszowa Maz.; 1982-1985 członek TKZ w Wistomie; w 1982 zatrzymany na 48 godz. po ukazaniu się ulotek na terenie Wistomu, rewizja w mieszkaniu; od 1984 współorganizator Mszy za Ojczyznę w kościołach Świętej Rodziny i NMP KP w Tomaszowie Maz.; od 1985 organizator kolportażu wydawnictw podziemnych na terenie Tomaszowa Maz.

W 1989 współorganizator, uczestnik kampanii wyborczej KO „S”, III 1990 – 1991 przewodniczący KO w Tomaszowie Maz. 1989-1992 delegat na WZD Regionu Ziemia Piotrkowska; w 1990 współorganizator z ramienia „S” wyborów samorządowych w Tomaszowie Maz. Od VIII 1991 przewodniczący Koła PC w Tomaszowie Maz., w 1991 pełnomocnik Porozumienia Obywatelskiego Centrum woj. piotrkowskiego, szef sztabu wyborczego POC Okręgu 5, od 1993 wiceprezes Zarządu Wojewódzkiego PC w Piotrkowie Trybunalskim, 1994-1997 członek Naczelnej Rady Politycznej PC. 1994-2002 radny Miasta Tomaszów Maz. z listy Federacji Centro-Prawicy Przymierze, w 1998 z listy AWS, członek Komisji Rewizyjnej, Komisji Statutowo-Regulaminowej, od 1998 wiceprzewodniczący Komisji Rodziny. Od 1996 na rencie. Od 1997 pracownik Ośrodka Sportu i Rekreacji w Tomaszowie Maz. Od 1998 członek Akcji Katolickiej w diecezji łódzkiej. Od 2001 członek Stowarzyszenia Osób Represjonowanych. 2002-2010 przewodniczący Komisji Rewizyjnej Regionalnej Sekcji Emerytów i Rencistów „S” woj. piotrkowskiego.

Odznaczony m.in. Srebrnym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (2002), Orderem Męczeństwa i Zwycięstwa (2002), medalem O Niepodległość Polski i Prawa Człowieka 13 XII 1981 – 4 VI 1989 (2003), Złotym Krzyżem Zasługi (2009), Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (2011), Krzyżem Wolności i Solidarności (2012).

 

Hanna Tazbir

Opcje strony

do góry