Bobela Józef
Józef Bobela, ur. 9
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1947 w Racławicach. Ukończył ZSZ w Olkuszu (1965).
1965–1967 ślusarz Zakładu Koksochemicznego Huty im. Lenina/Huty im. Tadeusza Sendzimira/ob. Arcelor Mittal Poland Kraków. 1965–1967 służba wojskowa. Od 5 XI 1969 ponownie ślusarz na wydziale K-3 Zakładu Koksochemicznego HiL, od 1983 brygadzista na wydziale Chemicznym K-3 ZK HiL.
Od IX 1980 członek „S”. 13–16 XII 1981 uczestnik strajku okupacyjnego w HiL po wprowadzeniu stanu wojennego. Członek Tajnej Komisji Zakładowej „S” ZK HiL, 1983 założyciel SFPP na Wydziale Chemicznym, członek Tajnej Komisji Robotniczej Hutników (zajmował się m.in. współpracą z TKZ innych zakładów pracy „Budostal”, „Koksorem”, KBM Nowa Huta, z FMW, Duszpasterstwem Nauczycieli „Ostoja”, „Siecią wiodących zakładów pracy” oraz z sekcją metalowców francuskiego związku CFTC). Skarbnik SFPP na ZK HiL (po przejściu C. Tondyry na Walcownię Blach Karoseryjnych). Uczestnik manifestacji, akcji plakatowania, malowania napisów na murach oraz kolportażu. 26 IX-5 V 1988 w trakcie strajku członek Komitetu Strajkowego Zakładu Koksochemicznego HiL.
1989–1995 przewodniczący Komisji Wydziałowej „S” wydz. K-3. 1989–1995 wiceprzewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ ZK HiL. 2018-2022 delegat Komisji Oddziałowej NSZZ „Solidarność” Emerytów i Rencistów na WZD do KRH.
Od 1988 członek Towarzystwa Przyjaciół KUL, 2010–2012 członek Zarządu i od 2012 wiceprzew. Klubu „Gazety Polskiej”, fotoreporter i dziennikarz portalu „Kraków Niezależny”.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009) oraz Krzyżem „Wolności i Solidarności” (2016).
Andrzej Malik