Hasła rzeczowe

Solidarność. Tygodnik Regionu «Ziemia Sieradzka»

"Solidarność. Tygodnik Regionu «Ziemia Sieradzka»", największe pismo niezależne woj. sieradzkiego, podtytuły: od XI 1980 „Biuletyn Informacyjny MKZ NSZZ «S» – Sieradz”, od I 1981 „Pismo NSZZ «S» Sieradz”, od III 1981 „Tygodnik MKZ NSZZ «S» Sieradz”, od 5 VI 1981 „Tygodnik Regionu «Ziemia Sieradzka»”; 11 XI 1981 zmiana nazwy na „Biuletyn Informacyjny Solidarność. Tygodnik Regionu «Ziemia Sieradzka»”, 18 XI 1981 powrót do nazwy „Solidarność” z podtytułem „Biuletyn Informacyjny Regionu «Ziemia Sieradzka»”.

XI-XII 1980 pismo ukazywało się nieregularnie w formie odbitek maszynowych, od I 1981 druk na offsecie w nakładzie 2 tys. egz., następnie 4-6 tys. egz., obj. 6 s., od 13 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 8 s. Od 1981 ukazało się dodatkowo 6 wydań specjalnych z oddzielną numeracją.

Pismo było pierwotnie redagowane w dużym stopniu przez Jolantę Barską. Od I 1981 nad tworzeniem pisma pracował zespół, w którym pierwszoplanowe role odgrywali Marian Pertkiewicz i Andrzej Tomaszewicz, z czasem Tadeusz Zakrzewski. W 1. półroczu 1981 w skład redakcji wchodzili również m.in. Aleksander Chachuła, Jerzy Hibner, Tadeusz Krasny, Antoni Marzec, Danuta Sicińska, Lech Soroka, Marian Struś, Jerzy Szubiga, Andrzej Wiśniewski. W 2. połowie 1981 w składzie redakcji pozostali M. Pertkiewicz, A. Tomaszewicz, T. Zakrzewski, uzupełniali go okresowo Piotr Ciesielski, Danuta Gadaj i Alicja Krupa.

Od 12 VI 1981 w piśmie ukazywała się nieregularna wkładka NSZZ RI „S” Ziemi Sieradzkiej zatytułowana „Rolnik”, z oddzielną numeracją.

Publikowano przeważnie materiały informacyjne z życia związku w kraju i regionie, teksty wspomnieniowe i historyczne dotyczące dziejów woj. sieradzkiego.

 

Andrzej Czyżewski

Opcje strony

do góry