Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Barchański Emil Piotr

Emil Piotr Barchański, ur. 6 VI 1965 w Warszawie, zm. 5 VI 1982 tamże. 1980–1982 uczeń XI LO w Warszawie.

W XII 1981 redaktor szkolnej gazetki satyryczno-politycznej „Kabel”, współtwórca (z Leszkiem Czajkowskim) szkolnego kabaretu Wywrotowiec. Od 1981 współpracownik RMP.

Po 13 XII współtwórca (ze Stefanem Antosiewiczem) zakonspirowanej i zaprzysiężonej rówieśniczej grupy Konfederacji Młodzieży Polskiej Piłsudczycy. 10 II 1982 uczestnik akcji (m.in. z Markiem Marciniakiem, i Arturem Nieszczerzewiczem) oblania farbą i podpalenia pomnika Feliksa Dzierżyńskiego w Warszawie. 3 III 1982 aresztowany (z Szymonem Pochwalskim) podczas drukowania podziemnych wydawnictw w mieszkaniu przy ul. Targowej, osadzony w Zakładzie Poprawczym dla Nieletnich na Okęciu w Warszawie, bity w czasie przesłuchań; 5 III postawiony przed Sądem dla Nieletnich, 17 III skazany na 2 lata pozbawienia wolności w zawieszeniu oraz dozór kuratora sądowego do czasu osiągnięcia pełnoletniości; 18 III zwolniony. Spisał relację z okoliczności aresztowania i przesłuchań. 3 i 13 V 1982 uczestnik manifestacji patriotycznych w Warszawie. 17 V jako świadek ws. Tomasza Sokolewicza i Marka Marciniaka – odwołał swoje wcześniejsze zeznania jako wymuszone biciem i straszeniem przez funkcjonariuszy SB, których miał wskazać 17 VI na kolejnej rozprawie. 3 VI zaginął; 5 VI jego ciało wyłowiono z Wisły. Okoliczności śmierci pozostają niewyjaśnione; z uwagi na podejrzenia o udział w jej spowodowaniu funkcjonariuszy SB uważany za najmłodszą ofiarę stanu wojennego. Od 2006 śledztwo w sprawie okoliczności jego śmierci prowadzi IPN.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008).

.

 

Anna Grażyna Kister

Opcje strony

do góry