Biesiadowska Maria
Maria Biesiadowska, ur. 1 IV 1947 w Tomaszowie Mazowieckim. Absolwentka Pomaturalnego Studium Ekonomicznego w Łodzi (1973).
1966-1968 pracownik Wojewódzkiej Spółdzielni Spożywców we Wrocławiu, 1969-1970 Wojewódzkiej Spółdzielni Spożywców Społem w Tomaszowie Mazowieckim, 1970-1982 Zakładów Przemysłu Wełnianego Tomtex tamże. 1970-1972 przewodnicząca organizacji zakładowej ZSMP, 1972-1976 przewodnicząca ds. kultury Komitetu Miejskiego PZPR w Tomaszowie Mazowieckim.
29 VIII – 5 IX 1980 współorganizatorka strajku okupacyjnego i członek KS w ZPW Tomtex, sygnatariusz porozumienia w sprawie płac i przydziału kartek żywnościowych z dyrekcją zakładu (po strajku we IX 1980 zdjęta ze stanowiska głównej księgowej). Od IX 1980 w „S”, członek Zarządu Komitetu Założycielskiego, we IX 1980 przewodnicząca „S” w wydziale administracji, członek KZ „S” przy ZPW Tomtex, w X 1980 sekretarz KZ „S”. 8-30 VII 1981 współorganizatorka i marszu głodowego w Tomaszowie Mazowieckim (przygotowanie plakatów i transparentów).
13 XII 1981 – 20 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1982 współzałożycielka MKS w Tomaszowie Mazowieckim, współredaktor ulotek wzywających do oporu i strajków; 14 XII i 21 XII 1981 zatrzymana i przesłuchiwana, 14 XII 1981 i 25 III 1982 przeszukano jej mieszkanie, 23 III 1982 aresztowana przez SB z Piotrkowa Trybunalskiego. 31 III 1982 zwolniona z pracy bez możliwości zatrudnienia w Tomaszowie Mazowieckim. Sądzona w trybie doraźnym przez Sąd Wojewódzki w Piotrkowie Trybunalskim. 28 V 1982 skazana na rok więzienia w zawieszeniu na 3 lata (w II instancji wyrok utrzymano, ułaskawiona na podstawie rewizji nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego w 1993). 1983-1985 pracowniczka Mazowieckiej Spółdzielni Pracy Prefabud w Ujeździe k. Tomaszowa Mazowieckiego. Od 1985 poza strukturami „S”.
1985-2004 właścicielka biura księgowego, od 2004 na emeryturze. Od 1999 członek Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym.
Odznaczona Krzyżem Semper Fidelis i medalem O Niepodległość Polski i Prawa Człowieka 13 XII 1981 – 4 VI 1989 (2002), Krzyżem Więźnia Politycznego (2003), Orderem Męczeństwa i Zwycięstwa (2003), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009).