Blajfer Bogusława
Bogusława Blajfer, ur. 24 X 1945 w Stalińsku (od 1961 Nowokuźnieck) na Syberii, zm. 24 II 2002 w Bielsku-Białej. W 1946 z rodzicami repatriowana do Polski. 1963-1965 studentka Uniwersytetu Warszawskiego, kierunek socjologia, 1971-1972 studentka Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, kierunek historia filozofii.
Od 1964 związana ze środowiskiem tzw. komandosów; w III 1968 przepisywała i drukowała ulotki; w VIII 1968 (m.in. z Andrzejem Sewerynem i Eugeniuszem Smolarem) drukowała i kolportowała ulotki przeciwko interwencji państw Układu Warszawskiego w Czechosłowacji, 30 VIII 1968 aresztowana, przetrzymywana w AŚ Warszawa Mokotów, 23 IX 1969 skazana wyrokiem Sądu Wojewódzkiego dla m.st. Warszawy na 3 lata więzienia, wyrok zmniejszono o połowę na mocy amnestii z VII 1969; zwolniona w grudniu 1970, następnie zatrudniona m.in. w Zakładzie Paleozoologii PAN i Muzeum Marii Curie-Skłodowskiej w Warszawie. W 1976 uczestniczka akcji pomocy robotnikom Radomia i Ursusa, współpracowniczka KOR, następnie KSS KOR (w jej mieszkaniu drukowano „Komunikat” KOR/KSS KOR, i „Biuletyn Informacyjny” KOR/KSS KOR); 24-31 V 1977 inicjatorka i uczestniczka głodówki w kościele św. Marcina w Warszawie w intencji uwolnienia więzionych uczestników Czerwca ’76 oraz aresztowanych członków i współpracowników KOR. 12 VII 1977 wręczyła na UW list sekretarzowi generalnemu ONZ Kurtowi Waldheimowi ws. aresztowanych działaczy KOR; 18 IX 1977 sygnatariuszka Deklaracji Ruchu Demokratycznego, od 1978 współpracowniczka wrocławskiego SKS. Wielokrotnie zatrzymywana. Od 1979 na emigracji w Szwecji, m.in. terapeutka w szpitalu psychiatrycznym.
Odznaczona pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).
Od 23 IV 1969 rozpracowywana przez Wydz. III KS MO w ramach SOR krypt. Akacja; XI 1969 – 1980 przez Wydz. III KS MO/Wydz. III-2 KS MO w ramach KE/SOR krypt. Bok; od XII 1972 przez Wydz. III KS MO w ramach SOR krypt. Gniazdo.