Encyklopedia Solidarności

https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/15205,Boczon-Stanislaw.html
23.04.2024, 19:09

Boczoń Stanisław

Stanisław Boczoń, ks., ur. 9 V 1954 w Bystrzycy Kłodzkiej, zm. 11 VIII 2007. Absolwent Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu, w 1979 święcenia kapłańskie; absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, kierunek teologia pastoralna (1990, licencjat).

1979-1981 wikariusz w parafii św. Jacka w Legnicy, 1981-1987 w parafii św. Józefa Robotnika w Wałbrzychu, 1987-1989 w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Jeleniej Górze.

1983-1989 organizator Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. przy swoich parafiach; współorganizator Pielgrzymek Ludzi Pracy do Krzeszowa i na Jasną Górę; organizator i prowadzący Duszpasterstwa Młodzieży; organizator coniedzielnych kiermaszów wydawnictw religijnych i podziemnych; w ramach DLP koordynator pomocy dla represjonowanych; koordynator Wszechnicy (coczwartkowych wykładów z udziałem działaczy opozycji z całej Polski); organizator Dni Kultury Chrześcijańskiej w Jeleniej Górze. W X 1987 współorganizator (z DLP) I Sudeckiego Rajdu Świata Pracy Dąbrowica ’87, w którym uczestniczyło kilkadziesiąt osób z woj. jeleniogórskiego, legnickiego i wałbrzyskiego oraz z Wrocławia. W V 1988 organizator III Pielgrzymki Ludzi Pracy do Krzeszowa, po której wraz z innymi uczestnikami skazany przez kolegium ds. wykroczeń. W X 1988 współorganizator II Sudeckiego Rajdu Świata Pracy Jagniątków ’88. 31 I 1989 złożył w Sejmowej Komisji Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych w imieniu mieszkańców Jeleniej Góry List zbiorowy ws. likwidacji szkodliwej produkcji w Zakładach Włókien Chemicznych Chemitex-Celwiskoza. Od II 1989 opiekun duchowy TZR Jeleniogórskiego „S”.

W 1989 wspierał jeleniogórski KO w wyborach parlamentarnych. Kapelan Leśników; prezes Stowarzyszenia Chrześcijan Pogranicza Śląsko-Górnołużyckiego. W 1989 rektor Samodzielnego Ośrodka Duszpasterskiego w Wałbrzychu-Paskowej Górze. 1989-2000 proboszcz parafii Wniebowzięcia NMP w Zarębie, kapelan ZK tamże. Od 2000 proboszcz parafii św. Jadwigi w Gryfowie Śl., dziekan dekanatu tamże; dyr. Katolickiego Uniwersytetu Ludowego. Kanonik z przywilejem noszenia Rokiety i Mantoletu, Kanonik Honorowy Kapituły Katedralnej.

 

Michał Orlicz

Opcje strony