Boczyński Tomasz Konrad
Tomasz Konrad Boczyński, ur. 16 I 1945 w Pruszkowie. Ukończył Państwową Szkołę Techniczną (Poligraficzną) nr 5 w Warszawie (1964); absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, kierunek kartografia (1970).
1970-1971 stażysta w Państwowym Instytucie Hydrologiczno-Meteorologicznym w Warszawie, 1972-1974 pracownik naukowo-badawczy w Zakładzie Badań Statystyczno-Ekonomicznych w Głównym Urzędzie Statystycznym, w 1975 starszy redaktor w Wydawnictwie Handlu Wewnętrznego i Usług Libra w Warszawie, w 1976 pracownik Działu Wydawniczego Instytutu Organizacji i Kierowania PAN, w 1977 Nauczycielskiej Spółdzielni Wydawniczo-Oświatowej Wspólna Sprawa, 1977 – VII 1981 Krajowej Agencji Wydawniczej. W III 1968 członek komitetu protestacyjnego studentów Instytutu Geografii UW, współorganizator wieców wydziałowych; 14 III 1968 pobity, do VIII 1968 hospitalizowany, oskarżony o napaść na funkcjonariuszy, w XII 1968 postępowanie umorzono. Od jesieni 1977 współpracownik NOWej, m.in. przy pracach redakcyjnych, korektorskich i technicznych. Od 1978 członek Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek.
Od IX 1980 w „S”, współzałożyciel „S” w KAW, IX 1980 – VII 1981 przewodniczący KZ, przedstawiciel KZ KAW w Międzywydawniczej Komisji Koordynacyjnej „S”; 1980/1981 uczestnik wstępnych prac organizacyjnych i negocjacji z komisją rządową ws. wydawania „Tygodnika Solidarność”. VII 1981 – VIII 1982 zatrudniony nieformalnie w NOWej (oficjalnie sekretarz Jerzego Ficowskiego) – skarbnik, księgowy, współorganizator biura wydawnictwa, organizator zakupów sprzętu i papieru, pracy maszynistek i korekty.
5 VIII 1982 aresztowany, przetrzymywany w AŚ Warszawa-Mokotów, 22 X 1982 zwolniony ze względu na stan zdrowia; 21 XII 1983 skazany wyrokiem Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego na przepadek mienia, zarekwirowanego podczas rewizji w mieszkaniu podczas aresztowania, m.in. pieniędzy NOWej oraz własnych oszczędności, 9 II 1984, po apelacji do Izby Wojskowej Sądu Najwyższego, na częściowy przepadek mienia. Od XII 1982 na rencie. 1982-1985 współpracownik NOWej, organizator druku na tzw. dojściach oraz papieru i sprzętu; 1985-1989 redaktor i redaktor techniczny podziemnego Archiwum Archiwum Archiwum, wydawnictwo założone w 1977 w Warszawie przez Jacka Arcta i Jadwigę Żelechowską we współpracy z grupą osób, które od 1974 powielały techniką fotograficzną wydawnictwa emigracyjne i ulotki (m.in. zawiadamiające o mszach rocznicowych). Działało do 1981 (do 1978 bez nazwy), w 1978 powstała formalna struktura i przyjęto nazwę. „S”.
Od 1991 członek założyciel Stowarzyszenia Archiwum „S”. 1994-2002 w redakcji miesięcznika „Networld”, od 1996 współpracownik Wydawnictwa LTW. Od 2005 członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2009).
15 V 1982 – 17 VII 1985 rozpracowywany przez Wydz. III-2 KS MO/SUSW w ramach SOS/SOR krypt. Papier.
Region Mazowsze, Warszawa