Bogucki Włodzimierz
Włodzimierz Bogucki, ur. 17 II 1928 w Stanisławowie (obecnie Ukraina), zm. 13 III 2014 w Zielonej Górze. 1949–1952 kierownik Wydz. Zasiłków ZUS w Zielonej Górze. 1952–1955 oddziału w Wydz. Zdrowia i Opieki Społecznej Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, 1955–1973 w Wydziale Zatrudnienia tamże, 1973–1977 kierownik/inspektor woj. w Wydziale Zatrudnienia i Spraw Socjalnych Urzędu Wojewódzkiego w Zielonej Górze. Od 1977 na rencie inwalidzkiej.
1944–1945 ochotnik w „istriebitielnych batalionach” przeznaczonych do zwalczania podziemia ukraińskiego.
Od 1948 w ZMP.
1951–1952 przew. Rady Miejscowej/Zakładowej Związku Zawodowego Pracowników Instytucji Społecznych (ZZPIS) w Zielonej Górze, 1951–1952 wiceprzew. Zarządu Okręgu ZZPIS. 1951–1952 przew. Koła Prelegentów Miejskiego Polskiego Komitetu Obrońców Pokoju. 1959 oddelegowany do pracy w Punkcie Repatriacyjnym w Czerwieńsku, otrzymał nagrodę Pełnomocnika Rządu ds. Repatriacji. 1971 przew. Społecznej Komisji Pojednawczej przy Miejskim Komitecie Frontu Jedności Narodu nr 4 w Zielonej Górze.
Od IX 1980 w „S”, współorganizator Komitetu Założycielskiego „S” przy Urzędzie Wojewódzkim w Zielonej Górze, nast. członek KZ, MKZ, VI 1981 delegat na WZD Regionu Zielona Góra. 1981 działacz społeczny w Grupie Interwencyjnej przy ZR zajmującej się kompletowaniem materiałów nt. osób zajmujących stanowiska kierownicze w aparacie partyjnym, państwowym i gospodarczym, interwencjami w sprawach związanych z działalnością związku oraz prawnych, tj. instancji związkowych podległych MKZ NSZZ „S” w Zielonej Górze, członek Działu Prawnego przy ZR, oddelegowany przez ZR do Komisji Prawa i Porządku Publicznego WRN w Zielonej Górze. X–XI 1981 uczestnik strajku podczas konfliktu w PGR Lubogóra, przedstawiciel Zarządu Regionalnego NSZZ „S” w Zielonej Górze w zespole negocjatorów.
13 XII 1981 internowany, osadzony w Ośr. Odosobnienia (AŚ w Zielonej Górze), od 4 I 1982 w szpitalu przy ZK we Wrocławiu, 16 II 1982 zwolniony.
6 IV 1989 sekretarz, od 17 IV przew. woj. KO „S” w Zielonej Górze, 1990 założyciel Komitetu Wyborczego Lecha Wałęsy tamże.
1990 założyciel Koła Emerytów i Rencistów przy ZR „S”, 1990–1992 wiceprezes, 1993–1996 prezes Terenowej Komisji Emerytów i Rencistów, 1993 współtwórca i uczestnik prac Komitetu Wyborczego Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform w Zielonej Górze. Od 1993 na emeryturze.
1996 inicjator, założyciel Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym w Zielonej Górze, sekretarz/prezes Oddziału Wojewódzkiego SORwSW tamże, Zarządu Głównego SORwSW tamże, współzałożyciel oddziałów woj. SORwSW w Polsce. 1998 założyciel Związku Stowarzyszeń Osób Represjonowanych w l. 1980–1990 w Gdańsku, od 2000 honorowy prezes tegoż. 1994/1995–2014 prezes Stowarzyszenia Lubuska Rodzina Katyńska w Zielonej Górze. 2012 pomysłodawca i inicjator powołania Stowarzyszenia Gibraltar 1943, od 2012 honorowy prezes. 2000–2009 wiceprezes Lubuskiej Rady ds. Kombatantów Okręg Południowy Zielona Góra.
Odznaczony Medalem Pro Memoria (2004), Krzyżem Semper Fidelis (2005), Krzyżem Wolności i Solidarności (2013).
16 X 1981–16 III 1982 rozpracowywany przez Wydz. IIIA/V KW MO w Zielonej Górze w ramach SOS krypt. Protest; 13 III 1982–29 XII 1987 przez Wydz. V KW MO/WUSW w Zielonej Górze w ramach KE krypt. Radca.
Region Zielona Góra, Zielona Góra