Encyklopedia Solidarności

https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/15289,Broc-Jerzy-Stefan.html
24.04.2024, 04:44

Broc Jerzy Stefan

Jerzy Stefan Broc, ur. 27 XII 1942 w Wąglikowicach k. Gdańska. Ukończył Studium Wychowania Fizycznego w Gdańsku (1964); absolwent Uniwersytetu Gdańskiego, kierunek matematyka (1971).

1963-1964 w ZMS; 1969-1970 w ZSL, przewodniczący Koła Wiejskiego. 1964-1965 i 1969-1971 nauczyciel w SP w Milejewie k. Elbląga, 1965-1969 w SP w Jegłowniku, 1971-2002 w Zespole Szkół Ekonomicznych w Suwałkach.

Od X 1980 w „S”; przewodniczący KZ przy ZSE w Suwałkach; XI 1980 – IV 1981 rzecznik prasowy MKZ „S” w Suwałkach, XII 1980 – III 1981 redaktor „Biuletynu Informacyjnego” MKZ, od II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 przewodniczący Komisji Koordynacyjnej Pracowników Oświaty i Kultury przy MKZ, następnie Regionie Pojezierze; V 1981 delegat na I WZD Regionu Pojezierze, członek ZR, następnie członek Prezydium ZR; redaktor naczelny pisma Biura Informacyjnego Regionu „Kres”; fotograf dokumentalista „S”.

13 XII 1981 wraz z Weroniką Merecką i Aleksandrem Seredyńskim w delegacji „S”, która usiłowała uzyskać informacje w Urzędzie Wojewódzkim i KW PZPR w Suwałkach nt. internowanych z Regionu; 14 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Suwałkach, zwolniony 19 XII 1981. W 1982 uczestnik rozdzielania pomocy materialnej dla represjonowanych. W 1987 członek Rady Konsultacyjnej przy WRN; 1988-1990 radny/wiceprzewodniczący WRN w Suwałkach.

1989-1995 członek KZ „S” przy ZSE w Suwałkach; 1990-1994 przewodniczący Komisji Rewizyjnej KO „S” w Suwałkach. 1994-1998 radny woj. z listy bloku wyborczego Moje Miasto, 1998-2002 z listy Suwalskiego Bloku Samorządowego. 1995-2003 redaktor naczelny „Tygodnika Suwalskiego”. Od 2002 na emeryturze.

Autor publikacji z metodyki nauczania w czasopismach fachowych.

1981-1983 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO/WUSW w Suwałkach w ramach SOS krypt. Belfer.

 

Marcin Zwolski

Opcje strony