Broniarek Emil
Emil Broniarek, ur. 11 VII 1952 w Pruszkowie, zm. 14 XII 2021 w Warszawie. Absolwent Policealnego Studium Zawodowego w Ursusie (1985).
1969-1973 i 1976-1981 pracownik Zakładów Mechanicznych Ursus, 1973-1976 spółdzielni pracy w Pruszkowie. W VI 1976 współorganizator protestu na Wydz. Montażu ZM Ursus; 1978-1981 współpracownik KSS KOR, kolporter niezależnego pisma „Robotnik”.
21 VIII 1980 współzałożyciel Robotniczego Komitetu Solidarności ze Strajkującymi Robotnikami Wybrzeża w ZM Ursus, delegat załogi do MKS w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 w „S”, członek Komitetu Założycielskiego w ZM Ursus, 1980-1981 w Komisji Interwencji i Mediacji MKZ „S” Mazowsze, m.in. kierownik poligrafii i drukarz; w X 1981 organizator i kierownik drukarni związkowej w ZM Ursus pracującej także dla niezależnego wydawnictwa NOWa. W XI 1981 sygnatariusz Deklaracji Klubów Rzeczypospolitej Samorządnej Wolność-Sprawiedliwość-Niepodległość.
13-15/16 XII 1981 uczestnik strajku w ZM Ursus, drukarz ulotek, przed pacyfikacją zakładu zabezpieczył sprzęt poligraficzny; do X 1983 w ukryciu. 1982-1989 drukarz i introligator wydawnictw podziemnych NOWej; w 1988 uczestnik odbioru z Francji sprzętu poligraficznego dla NOWej. Wielokrotnie zatrzymywany na 48 godz. i przesłuchiwany, rewizje w mieszkaniu. 29 V 1985 aresztowany, przetrzymywany w AŚ Warszawa-Mokotów, skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Wołominie na 1 rok i 4 mies. więzienia, 4 VI 1986 warunkowo zwolniony. Bez zatrudnienia.
1989-1997 w USA; początkowo pracował dorywczo, od 1992 właściciel firmy Emilsrufing. Od 1997 w Polsce, 1998-2002 właściciel Zakładu Remontowo-Budowlanego w Kożuchowie w Lubuskiem, od 2002 kierownik administracji osiedla Robotniczej Spółdzielni Mieszkaniowej Ursus. Członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa.
Wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1999), odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006).