Encyklopedia Solidarności

Paweł Jan Bryłowski, ur. 29 VIII 1949 w Lublinie. Absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej tamże, Wydział Prawa i Administracji (1971); w 1978 aplikacja sędziowska, w 1979 tytuł radcy prawnego.

W III 1968 uczestnik wiecu studenckiego w Miasteczku Akademickim w Lublinie. 1971-1972 aplikant w Prokuraturze Rejonowej we Włodawie. 1972-1976 pracownik Dyrekcji Inwestycji Miejskich Północ-Lublin, 1976-1982 Wojewódzkiej Dyrekcji Rozbudowy Miast i Osiedli Wiejskich w Chełmie z siedzibą w Lublinie. 1979-1982 radca prawny w Przedsiębiorstwie Usług Komunalnych w Lublinie, 1982-1990 w Lubelskich Fabrykach Wag. Od 1976 kolporter wydawnictw niezależnych.

XI 1980 – II 1981 przewodniczący Rady Zakładowej ZZ Pracowników Budownictwa w Wojewódzkiej Dyrekcji RMiOW. Od II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 w „S”; przewodniczący KZ w swoim miejscu pracy.

14 XII 1981 – I 1982 w ukryciu. 1982-1989 działacz TKZ w LFW. W 1982 współorganizator samorządu radców prawnych na terenie Lubelszczyzny. 1983-1990 w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej, w 1985 na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, 1986-1990 w Miejskim Ośrodku Sportu i Rekreacji. W 1985 współzałożyciel podziemnego wydawnictwa Fundusz Inicjatyw Społecznych, do 1989 organizator działalności wydawniczej i sieci kolportażu. Za pośrednictwem brata, Jana Bryłowskiego, współpracownik prasy podziemnej, zbierał informacje dla „PWA”.

W 1989 wiceprzewodniczący Wojewódzkiej Komisji Wyborczej w Lublinie ds. wyborów parlamentarnych. W V 1990 wystąpił z „S”. 1990-1992 dyr. Wydz. w Urzędzie Wojewódzkim w Lublinie. 1990-1993 przewodniczący Komisji Rewizyjnej Rady Miasta Lublin. 1990-1994 członek Lubelskiego Sejmiku Samorządowego i radny Miasta Lublin z listy KO, 1994-2002 Lubelskiego Forum Samorządowego, od 2006 PO. 1992-1993 prezes Spółdzielni Mieszkaniowej Turka w Lublinie. 1993-1994 wiceprezydent Lublina, 1994-1998 prezydent Lublina. 1991-2001 członek Rady Regionalnej UD, UW w Lublinie, 1997-2001 przewodniczący Regionu UW w Lublinie. W 1996 wpisany na listę adwokatów. 1997-2001 poseł RP z listy UW. Od 2002 właściciel kancelarii adwokackiej. Od 2008 członek Zarządu Miejskiego Powiatowego PO w Lublinie i przewodniczący klubu radnych PO w Radzie Miasta Lublin.

Marcin Dąbrowski