Brzezińska Bożena
Bożena Brzezińska (z d. Smuszkiewicz), ur. 21 X 1943 w Zagórowie, k. Słupcy. Absolwentka Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydz. Nauk Społecznych, studium pedagogiki w zakresie pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej (1978).
1968–1973 pracownik administracyjny Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Handlu Spożywczego w Gnieźnie, 1973–1976 pracownik Żłobka Dzielnicowego nr 1 tamże, 1976–1980 kierownik biblioteki w parafii św. Maksymiliana Kolbego w Koninie.
Od X 1980 w „S”; 10 X 1980 współzałożycielka MKZ w Koninie, 10 X – XII 1980 doradca MKZ, od 28 X 1980 członek prezydium MKZ; uczestniczka tworzenia komitetów założycielskich „S” w wielu zakładach pracy woj. konińskiego. Kolporterka niezależnych pism, m.in. „Azyl”, „Placówka”, „Gospodarz”, „Zapis”, „Krytyka”.
Po 13 XII kolporterka podziemnych pism, m.in. „Tygodnik Mazowsze”, „Solidarni Konin”, „Nasza Solidarność”. 1982–2003 dyr. Ośrodka Kultury Chrześcijańskiej przy parafii św. Maksymiliana Kolbego. 1982–1990 współorganizatorka (z ks. Antonim Łassą) Duszpasterstwa Pracowniczego, Duszpasterstwa Rolników oraz Bractwa Trzeźwości. Organizatorka licznych spotkań kulturalnych m.in.: Misterium Pasyjnego wg Brandstaettera (21 III 1983), Wzlot (19 XI 1984) i Raportu z oblężonego miasta (9 VI 1985) w wykonaniu Teatru Ósmego Dnia z Poznania, spotkań z Markiem Nowakowskim, Jackiem Fedorowiczem, Stefanem Bratkowskim. 29 IV 1983 zatrzymana w areszcie KW MO w Koninie w zw. z podejrzeniem o kolportaż podziemnych pism, 1 V 1983 zwolniona. 16 VI – 19 VII 1984 przew. Społecznego Komitetu Budowy Pomnika o. Maksymiliana Terejwy (powstaniec styczniowy) w 120. rocznicę śmierci. We IX 1986 przesłuchiwana.
Od XII 1988 członek KO przy Przew. „S” L. Wałęsie, od 16 IV 1989 członek KO w Koninie, w końcu IV 1989 przekształconego w Wojewódzki KO w Koninie przy parafii św. Maksymiliana Kolbego; łączniczka z warszawskim KO. IX 1989 organizatorka szkoleń radnych po kierunkiem prof. Jerzego Regulskiego w Ośrodku Kultury Chrześcijańskiej przy parafii św. Maksymiliana Kolbego. 1989–1992 dyr. Biura Poselsko-Senatorskiego w Koninie, 1992–2003 własna działalność gospodarcza, od 2003 na emeryturze. W 1998 społeczny pełnomocnik zarządu Fundacji Pomocy Bliźnim św. Maksymiliana w Koninie.
Autorka książki Od zakrystii (2004).
Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (2014).
7 XI 1980 – 22 II 1983 rozpracowywana przez Wydz. IIIA/Wydz. V KW MO w Koninie w ramach SOR krypt. Związek; 29 VII 1982 – 19 V 1983 przez Wydz. V KW MO/WUSW w ramach SOR krypt. Biuletyn; 22 XII 1982 – 15 XII 1983 w ramach SOR krypt. Pedagog; 22 III 1984 – 4 VIII 1989 przez Wydz. V WUSW w ramach SOR krypt. Układ-2; 5 IX 1989 – 22 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1990 przez Wydz. V/WOG w ramach SOR krypt. Związkowcy.
15 XII 1983 – 8 X 1984 zarejestrowana jako KO Bebet Na podstawie stanowiska prokuratora Oddziałowego Biura Lustracyjnego w Poznaniu w sprawie zgodności z prawdą oświadczenia lustracyjnego złożonego przez Bożenę Brzezińską dnia 12 V 2010 Sąd Okręgowy w Poznaniu wydał orzeczenie w przedmiocie stwierdzenia zgodności z prawdą oświadczenia lustracyjnego Bożeny Brzezińskiej.