Celiński Andrzej
Andrzej Celiński, ur. 26 II 1950 w Warszawie. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, kierunek socjologia (1973).
Podczas nauki w VI LO w Warszawie członek, nast. instruktor 1. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Romualda Traugutta Czarna Jedynka; w Gromadzie Włóczęgów. III 1968 uczestnik protestów studenckich na UW, relegowany z uczelni, wrócił na UW po roku studiów na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. 1972–1977 i 1980–1989 pracownik naukowy Instytutu Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji UW. 1975–1977 wiceprzew. Rady Oddziałowej ZNP na UW. VI 1976 sygnatariusz listu w obronie robotników z Radomia i Ursusa, nast. współorganizator pomocy dla represjonowanych, 1976–1977 współpracownik KOR, I 1977 zwolniony z pracy. 1977–1980 zatrudniony w Biurze Projektowo-Badawczym Budownictwa Przemysłowego System w Warszawie. 1977–1980 w KSS KOR, 1977 współorganizator tzw. Uniwersytetu Latającego, 1978–1980 współzałożyciel, członek i gł. organizator prac TKN. Wielokrotnie zatrzymywany, przeszukiwany.
VIII 1980 współautor apelu 64 intelektualistów o negocjacje i porozumienie między władzą a strajkującymi, od IX 1980 w „S”, sekretarz MKZ Gdańsk, nast. KKP „S”, szef gabinetu Lecha Wałęsy, IX–X 1981 współorganizator I KZD.
13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Warszawie-Białołęce, Jaworzu i Darłówku, 7 XII 1982 zwolniony. 1983–1987 współpraca z L. Wałęsą i środowiskiem ekspertów „S”, 1985 współautor opracowania Raport. Polska 5 lat po Sierpniu, 1986–1988 współzałożyciel i redaktor podziemnego pisma „Dwadzieścia Jeden”. 1987–1989 sekretarz KKW „S”, V 1988 uczestnik strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, doradca KS oraz L. Wałęsy, 1988–1990 współtwórca i członek KO przy przew. „S” L. Wałęsie.
1989 uczestnik obrad Okrągłego Stołu, przew. podzespołu ds. młodzieży. 1989–1991 senator RP z listy KO, 1991–1993 z listy UD, 1993–1997 poseł na Sejm RP z listy UD, 2001–2005 z listy SLD. 2001–2002 minister kultury. 2006 radny sejmiku mazowieckiego, 2007–2011 poseł na Sejm RP z listy LiD. 1991–1994 w UD, od 1993 wiceprzew., nast. 1994–1996 w UW, 1999–2004 w SLD, wiceprzew., 2004–2008 w Socjaldemokracji Polskiej. 2012–2015 przew. Partii Demokratycznej – Demokraci.pl. Od 2016 bezpartyjny.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006; 2007 zwrócił odznaczenie).
5 I 1973–31 VII 1989 rozpracowywany przez Wydz. III/III–1 III w ramach KE/SOR krypt. Lin.
Region Mazowsze, Warszawa