Encyklopedia Solidarności

Zbigniew Cichoń, ur. 15 V 1927 w Radomiu, zm. 3 VII 1996 tamże. Ukończył ZSZ w Radomiu.

1945 w konspiracji poakowskiej; 9 IX 1945 uczestnik rozbicia więzienia w Radomiu. 5 I 1946 aresztowany, 14 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1946 skazany przez Sąd Okręgowy w Radomiu na 2 lata więzienia, osadzony w Strzelcach Opolskich; III 1947 zwolniony na mocy amnestii. 1950-1970 elektryk w Zakładach Drzewnych w Radomiu, 1970-1982 w Kombinacie Maszyn Budowlanych Zremb tamże.

Od X 1980 w „S”, członek założyciel Tymczasowego Komitetu Założycielskiego w KMB; przew. KZ. V-VI 1981 delegat na I WZD Regionu Ziemia Radomska, członek Zarządu i Prezydium MKR; członek KOWzP. 1980-1981 współorganizator strajków ostrzegawczych w Zrembie; XI 1981 uczestnik strajku okupacyjnego w siedzibie WRZZ w Radomiu.

13 XII 1981 zatrzymany, osadzony w AŚ w Radomiu, 14 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośr. Odosobnienia w Kielcach-Piaskach, 6 IV 1982 zwolniony. Od 1982 na emeryturze, 1983-1991 ponownie pracownik KMB. 1983 współorganizator pomocy internowanym (rozdawanie darów z paczek nadsyłanych z zagranicy); 1983-1989 kolporter pism podziemnych, m.in. „Wolny Robotnik”, „Tygodnik Mazowsze”, „Solidarni”; uczestnik uroczystości 3 V, 11 XI, rocznic Czerwca ʼ76, współorganizator mszy za Ojczyznę.

1989 członek KO „S” Ziemia Radomska; uczestnik przygotowań do wyborów 4 VI 1989; organizator spotkań, akcji ulotkowych, plakatowych. 1990 członek Wojewódzkiej Komisji Kwalifikacyjnej weryfikującej oficerów SB w Radomiu.

IV 1982 - III 1987 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO / WUSW w Radomiu w ramach KE krypt. Siwy.

Konrad Słowiński