Ciszewski Andrzej
Andrzej Ciszewski, ur. 12 V 1959 w Białymstoku. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego Filii w Białymstoku, kier. filologia polska (1986).
Od 30 IX 1980 członek Tymczasowego Komitetu Założycielskiego NZS Wydz. Humanistycznego FUW, od 6 X 1980 przewodniczący Komisji Koordynacyjnej NZS WH FUW, od 17 X 1980 wiceprzewodniczący Tymczasowej Komisji Uczelnianej NZS FUW. Autor, redaktor, drukarz, kolporter pism białostockiego NZS: „Przy budowie”, „Informator Strajkowy FUW”, „Gazeta Strajkowa”, „Biuletyn Informacyjny NSZZ «S» Region Białystok”. 27 III 1981 podczas strajku drukarz w ZR „S” Białystok , członek Tymczasowego Komitetu Strajkowego Studentów FUW. Członek Uczelnianego KOWzP, 25 V 1981 uczestnik pikiety zorganizowanej przez KOWzP przed KW PZPR, 23 XI – 12 XII 1981 współorganizator strajku okupacyjnego w FUW.
12 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1982 po rewizji w domu aresztowany, 3 XI 1982 oskarżony w procesie 21 członków NZS i „S”, 18 I 1983 zwolniony, 14 III 1983 skazany na 1 rok więzienia w zawieszeniu na 3 lata, wyrok nie uprawomocnił się z powodu amnestii. 1986-1988 nauczyciel w Zespole Szkół Budowlanych w Kętrzynie, 1986-1989 sekretarz redakcji, redaktor techniczny w „Echu Mrągowa”, 1988-1990 nauczyciel w Zespole Szkół Rolniczych w Karolewie, 1990-1992 w Zespole Szkół Zawodowych w Kętrzynie; 1991-1992 redaktor gazety gminnej wydawanej przez Urząd Miejski w Mrągowie, 1992-1999 dziennikarz, sekretarz redakcji w „Kurierze Porannym”, od 1999 dziennikarz, wydawca programu informacyjnego TVP Oddział w Białymstoku.
W 1989 członek KO w Kętrzynie, 1989-1991 członek „S” w Kętrzynie, w 1990 delegat na WZD „S” Regionu Warmińsko-Mazurskiego.