Encyklopedia Solidarności

https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/15511,Czapiewski-Edward.html
29.03.2024, 02:51

Czapiewski Edward

Edward Czapiewski, ur. 5 IX 1946 w Zalesiu k. Tucholi. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydz. Filozoficzno-Historyczny, kierunek historia (1971), doktorat (1982), habilitacja (2001), prof. zw. (2013).

1964–1967 w ZMW, 1966–1971 w ZSP, 1968–1971 w ZMS, 1968–1981 w PZPR. Od 1968 w Polskim Towarzystwie Historycznym, 2000–2004 przew. Komisji Rewizyjnej, 2004–2008 członek zarządu; od 1988 juror Olimpiady Historycznej na szczeblu centralnym.

III 1968 uczestnik protestów studenckich we Wrocławiu, współorganizator wiecu na Wydz. Filozoficzno-Historycznym UWr.

1971–1972 stażysta na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, 1972–2006 asystent, adiunkt w Instytucie Historycznym UWr.

Od IX 1980 w „S”; członek Komitetu Założycielskiego na swoim wydz. 1980–1981 wykładowca (z zakresu historii Polski i Rosji w XX w.) Wszechnicy Związkowej MKZ we Wrocławiu/ZR Dolny Śląsk, w miejscowościach dolnośląskich oraz m.in. w Katowicach, Olsztynie i Gdańsku. 1981 autor w niezależnym piśmie „Komunikaty NSZZ »Solidarność« UWr”. XI–XII 1981 doradca władz UWr. podczas strajku solidarnościowego ze studentami radomskiej WSI.

W poł. I 1982 przesłuchiwany w zw. z negatywnymi opiniami o stanie wojennym, które wygłaszał na zajęciach z nauk politycznych w Studium Kulturalno-Oświatowym i Bibliotekarstwa we Wrocławiu. 29 I 1982 internowany, przetrzymywany w Ośr. Odosobnienia w Nysie (uczestnik protestu przeciwko panującym w nim warunkom i zamykaniu cel, wykładowca najnowszej historii Polski i Rosji), 30 IV 1982 zwolniony. 1983 autor w Radiu „Solidarność” we Wrocławiu. 1983–1989 w parafiach Dolnego Śląska (m.in. Wrocław, Bielawa, Dzierżoniów, Świdnica, Wałbrzych) wykładowca historii Polski i Rosji XX w. w ramach Tygodni Kultury Chrześcijańskiej, działalności KIK i Duszpasterstw Ludzi Pracy. 1984–1986 redaktor (ze Zdzisławem Derwińskim) podziemnego pisma informacyjnego „Basia”, 1987–1989 publicysta podziemnego pisma „Z Dnia na Dzień” oraz polonijnego dziennika „Gazeta” wydawanego w Toronto przez Zbigniewa Bełza. 8 III 1988 uczestnik dyskusji (z Alfredem Jahnem, Bolesławem Gleichgewichtem, Ludwikiem Turko, Janem Waszkiewiczem i in.) w ramach obchodów rocznicy Marca 1968 na UWr, zorganizowanych przez niezależny samorząd studencki Dwunastka; 6–7 V 1988 doradca strajkujących studentów na UWr. 1982–1988 kilkukrotnie przesłuchiwany. 1988–1989 autor w podziemnym piśmie „Komunikaty NSZZ »Solidarność« UWr”.

1989–1990 przew. wrocławskiego Centrum Demokratycznego. 1990–1994 radny i wiceprzew. Rady Miasta Wrocławia z listy Wrocławskiego KO „S”. 1993–1997 w BBWR (współzałożyciel, 1994–1997 wiceprezes, przew. Rady Programowej i współtwórca programu, 1995–1997 wiceprezes oddziału wrocławskiego). 1995–2003 w Radzie Programowej Polskiego Radia Wrocław (1995–1999 wiceprzew.). 1997–2013 członek Dolnośląskiej Federacji Kultury – Dom Śląski we Wrocławiu (1998–2001 wiceprezes, 2001 przew. Komisji Rewizyjnej). 2002–2005 wicedyr. IH UWr, 2005–2006 prodziekan Wydz. Nauk Historycznych i Pedagogicznych UWr. Od 2006 prof. Dolnośląskiej Szkoły Wyższej we Wrocławiu, kierownik Zakładu Międzynarodowych Stosunków Politycznych i Gospodarczych na Wydz. Nauk Społecznych i Dziennikarstwa; od 2011 na emeryturze.

Autor art. i opracowań naukowych, m.in. monografii Koncepcje polityki zagranicznej konserwatystów polskich 1918–1926 (1988), Między buntem a ugodą. Kształtowanie się poglądów politycznych J. I. Kraszewskiego (2001), współautor Historii Powszechnej XX w. (2000), Anatomia sukcesu miasta. Wrocław i jego samorząd w latach 1990–2015 (2016).

Ewa Chabros

Opcje strony