Czapiewski Edward
Edward Czapiewski, ur. 5 IX 1946 w Zalesiu, k. Włocławka. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydz. Filozoficzno-Historyczny (1971), w 1982 doktorat, w 2001 habilitacja, w 2013 profesor zwyczajny.
1971-1972 stażysta na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach; 1972-2006 pracownik naukowy Instytutu Historycznego UWr. 1964-1967 w ZMW; 1966-1971 w ZSP; 1968-1971 w ZMS; 1968-1981 w PZPR; od 1968 w Polskim Towarzystwie Historycznym: 2000-2004 przewodniczący Komisji Rewizyjnej, 2004-2008 członek Zarządu; od 1988 juror Olimpiady Historycznej na szczeblu centralnym. W III 1968 uczestnik protestów studenckich, współorganizator wiecu na Wydz. Filozoficzno-Historycznym UWr.
Od IX 1980 w „S”; od IX członek Komitetu Założycielskiego na Wydz. Filozoficzno-Historycznym. 1980-1981 wykładowca (z zakresu historii Polski i Rosji w XX w.) Wszechnicy Związkowej „S” MKZ we Wrocławiu/ZR Dolny Śląsk, na Dolnym Śląsku oraz m.in. w Katowicach, Olsztynie i Gdańsku; XI-XII 1981 uczestnik manifestacji i protestów, doradca studentów podczas strajków. 1981 autor artykułów w niezależnych „Komunikatach NSZZ «Solidarność» UWr”.
Po 13 XII 1981 przesłuchiwany w związku z negatywnymi opiniami o stanie wojennym, które wygłaszał na zajęciach z nauk politycznych w Studium Kulturalno-Oświatowym i Bibliotekarstwa we Wrocławiu. 29 I 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia w Nysie, (uczestnik protestu przeciwko panującym w nim warunkom i zamykaniu cel, wykładowca najnowszej historii Polski i Rosji), 30 IV 1982 zwolniony. W 1983 autor tekstów dla Radia „S” we Wrocławiu. 1983-1989 w parafiach Dolnego Śląska (m.in. Wrocław, Bielawa, Dzierżoniów, Świdnica, Wałbrzych) głosił wykłady z historii Polski i Rosji w XX w. w ramach Tygodni Kultury Chrześcijańskiej, działalności KIK-ów i Duszpasterstw Ludzi Pracy. 1984-1986 redaktor (ze Zdzisławem Derwińskim) podziemnego pisma informacyjnego „Basia”; 1987-1989 publicysta podziemnego pisma „Z Dnia na Dzień” oraz polonijnego dziennika „Gazeta” wydawanej w Toronto przez Zbigniewa Bełza. 8 III 1988 uczestnik dyskusji (z Alfredem Jahnem, Bolesławem Gleichgewichtem, Ludwikiem Turko, Janem Waszkiewiczem i in.) w ramach obchodów rocznicy Marca 68 na UWr, zorganizowanych przez Dwunastkę; 6/7 V 1988 doradca strajkujących studentów na UWr. Kilkukrotnie przesłuchiwany. 1988-1989 autor artykułów w podziemnych „Komunikatach NSZZ «Solidarność» UWr”.
1989-1990 przewodniczący wrocławskiego Centrum Demokratycznego; 1990-1994 radny i wiceprzewodniczący Rady Miasta Wrocławia. W 1993 współzałożyciel BBWR, następnie 1994-1997 wiceprezes, przewodniczący Rady Programowej i współtwórca programu, 1995-1997 wiceprezes oddziału wrocławskiego. W 1997 wycofał się z działalności politycznej. 1995-2003 w Radzie Programowej Polskiego Radia Wrocław, 1995-1999 wiceprzewodniczący. W 1997 członek, następnie 1998-2001 wiceprezes Dolnośląskiej Federacji Kultury we Wrocławiu, następnie 2001-2013 przewodniczący Komisji Rewizyjnej. 2002-2005 wicedyr. IH UWr, 2005-2006 prodziekan Wydz. Nauk Historycznych i Pedagogicznych UWr. Od 2006 profesor Dolnośląskiej Szkoły Wyższej we Wrocławiu: kier. Zakładu Międzynarodowych Stosunków Politycznych i Gospodarczych na Wydz. Nauk Społecznych i Dziennikarstwa.
Autor artykułów i opracowań naukowych, m.in. monografii: ''Koncepcje polityki zagranicznej konserwatystów polskich 1918-1926'' (1988), ''Między buntem a ugodą. Kształtowanie się poglądów politycznych J.I. Kraszewskiego'' (2001), współautor ''Historii Powszechnej XX w.'' (2000).
Region Dolny Śląsk, Wrocław