Czaplicki Czesław
Czesław Czaplicki, ur. 8 VI 1922 w Zaciszu k. Przasnysza, zm. 16 VII 2006 we Wrocławiu. Absolwent Akademii Ekonomicznej tamże(1975).
Od 1940 w Narodowej Organizacji Wojskowej, następnie w NSZ. W 1943 ukończył konspiracyjną szkołę oficerską, uzyskując stopień plutonowego podchorążego. Walczył w oddziałach leśnych na terenie pow. przasnyskiego, awansując w 1944 do stopnia podporucznika. Po wkroczeniu wojsk sowieckich kontynuował walkę w szeregach NSZ. W 1949 rozpoznany i aresztowany; uciekł z aresztu. Następnie przenosił się (pod nazwiskiem Zbigniew Rylski) kolejno do Warszawy, Katowic i Wrocławia. 8 III 1963 aresztowany, 17 VII 1964 skazany na 15 lat więzienia (wyrok zmniejszony przez Sąd Najwyższy na mocy amnestii do 5 lat). Do 1968 osadzony w AŚ w Warszawie-Mokotowie. 1968-1973 zatrudniony w Zjednoczonych Zakładach Aparatury Pomiarowej Elpo we Wrocławiu, 1973-1976 we Wrocławskim Przedsiębiorstwie Pomiarów i Automatyki Mera Elmet, 1976-1982 w Centrum Komputerowych Systemów i Pomiarów Mera Elwro we Wrocławiu.
Od IX 1980 w „S”; zaangażowany w prace KZ w Elwro.
24 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Darłówku, zwolniony 13 VII 1982. Po wyjściu zatrudniony w Okręgowym Przedsiębiorstwie Geodezyjnym, współpracownik podziemnej „S”. W 1986 współzałożyciel Polskiej Ligi Obrony Praw Człowieka.
Od 1989 zatrudniony w Dziale Interwencji ZR Dolny Śląsk we Wrocławiu. Działacz organizacji kombatanckich (od 2000 prezes Rady Naczelnej Związku Żołnierzy NSZ). W l. 90. w ZCHN i AWS.
Autor wspomnień ''Poszukiwany Listem Gończym'' (1995).
Odznaczony m.in. Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari V kl. (1945, zweryfikowano w 1992) oraz pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006).