Czubocha Augustyn Franciszek
Augustyn Franciszek Czubocha, ur. 19 V 1953 w Tuczempach k. Jarosławia. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Wschodnioeuropejskiej w Przemyślu, kierunek historia (licencjat 2012).
Rolnik we własnym gospodarstwiew w Tuczempach . 1980-1984 członek kontrolowanego przez społeczność lokalną samorządu wiejskiego tamże .
Od X 1980 współorganizator kół Solidarności Wiejskiej w woj. przemyskim, współpracownik Wiesława Kęcika w staraniach o rejestrację struktury ogólnopolskiej. 3 I – 20 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 uczestnik strajku ustrzycko-rzeszowskiego, członek KS; w III 1981 delegat woj. przemyskiego na Zjazd Zjednoczeniowy „S” RI w Poznaniu, od VI 1981 wiceprzewodniczący Wojewódzkiego Komitetu Założycielskiego „S” RI w Przemyślu z siedzibą w Jarosławiu, przewodniczący Gminnego Komitetu Założycielskiego w Jarosławiu.
13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Uhercach, zwolniony 24 II 1982. Po wyjściu kolporter ulotek i prasy podziemnej, m.in. „Wsi Rzeszowskiej”, „Solidarności Rolników” (OKOR), „Tygodnika Mazowsze”, „Woli”, „Busoli”, „Solidarności Walczącej”, „Solidarność Zwycięży”, „Sprawy” (Okręg Warszawski PPN) i „Pobudki” (KPN Obszaru XI Rzeszowsko-Przemyskiego) na terenie Jarosławia i okolic; uczestnik duszpasterstwa rolników w Krasiczynie (woj. przemyskie), Soninie (woj. rzeszowskie) oraz w Łabuniach (woj. zamojskie), w kolegiacie Bożego Ciała oo. dominikanów oraz ss. niepokalanek w Jarosławiu; uczestnik dożynek rolników w Częstochowie oraz uroczystości w rocznice porozumień rzeszowsko-ustrzyckich. W 1988, pod pozorem (inspirowanej przez SB) sprawy karnej, odmówiono mu wydania paszportu.
W 1989 członek Rady Programowej Małopolskiej Fundacji Rolniczej w Krakowie i KO w Przemyślu. W 1991 współzałożyciel PSL-PL w woj. przemyskim, 1991-1997 członek Naczelnej Rady Politycznej PSL-PL oraz prezes Zarządu Wojewódzkiego w Przemyślu. Od 2005 członek władz krajowych Stronnictwa Ludowego Ojcowizna z siedzibą w Rzeszowie. Od 2018 na emeryturze.
Odznaczony Krzyżem Semper Fidelis (2005), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009), Krzyżem Wolności i Solidarności (2017); Uhonorowany Medalem 100-lecia Odzyskania Niepodległości (2018).
30 V 1981 – 23 III 1985 rozpracowywany przez Wydz. IV/VI KWMO/WUSW Przemyśl w ramach SO krypt. Wici; 1981 – 1983 przez Wydz. IIIA/V KW MO/WUSW w Przemyślu w ramach SO krypt. Uzdrowisko; 25 II 1982 – 27 X 1989 przez Wydz. IV KWMO Przemyśl /Pion VI RUSW Jarosław KE krypt. Amerykanin; 27 IV 1983 - 11 IX 1986 przez Wydz. IV WUSW Przemyśl SOR krypt. Konspirator; 24 V 1985 - 30 VII 1989 przez Wydz. IV WUSW Przemyśl SO krypt. Wspólnota; 28 VIII 1987 – 15 II 1989 przez Wydz. VI w ramach SO krypt. Relikt.