Czuma Hubert
Hubert Czuma SJ, ur. 2 XI 1930 w Lublinie. Absolwent Krakowskiego Wydz. Filozoficznego TJ Ignatianum (1952) i Wydz. Teologicznego TJ Bobolanum w Warszawie (1957), w 1955 święcenia kapłańskie.
1946-1948 członek tajnej organizacji w liceum im. S. Staszica w Lublinie (od 2 X 1948 wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego w Kaliszu). 1957-1961 katecheta i duszpasterz akademicki w parafii Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi; w 1959 ukarany grzywną za organizowanie „nielegalnych” obozów na Podhalu; w 1961 spowiednik w kościele Matki Bożej Łaskawej w Warszawie, w 1961-1963 katecheta i duszpasterz akademicki w parafii Świętego Krzyża w Gdańsku. W 1961 inicjator spotkania w Zakopanem z o. Władysławem Siwkiem SJ i grupą szczecińską (Andrzejem i Janem Tarnowskimi, Krystyną Szymańską, Lilianą Sawicką) w celu zacieśnienia kontaktów między Duszpasterstwami Akademickimi z całego kraju. Organizator obozów studenckich w górach, współorganizator pielgrzymek sierpniowych z Warszawy do Częstochowy (do 2008), 1963-1971 diecezjalny duszpasterz akademicki diecezji lubelskiej, rektor Kościoła Akademickiego KUL i przełożony wspólnoty SJ na KUL. W 1966 skazany przez kolegium ds. wykroczeń w Lublinie na karę grzywny za zorganizowanie nielegalnego zgromadzenia: procesji z katedry na KUL 100 tys. wiernych z obrazem Matki Bożej. W 1970 podejrzany o związek z konspiracyjną organizacją niepodległościową Ruch (m.in. ze Stefanem Niesiołowskim oraz Andrzejem, Benedyktem, Łukaszem i Cecylią Czumami), w VI 1970 aresztowany, przetrzymywany w AŚ przy ul. Rakowieckiej w Warszawie, zwolniony w I 1971 na skutek zabiegów prymasa Stefana Wyszyńskiego. 1971-1972 duszpasterz w kościele oo. Jezuitów w Kaliszu, 1972-1973 duszpasterz akademicki w parafii św. Andrzeja Boboli w Bydgoszczy, 1973-1979 w parafii św. Andrzeja Boboli w Szczecinie. Występował w obronie prześladowanych i więzionych studentów, m.in. Jacka Smykała relegowanego z Pomorskiej Akademii Medycznej. Organizator prężnego Duszpasterstwa Akademickiego w Szczecinie, aranżer spotkań ze znanymi opozycjonistami i ich wykładów, inicjator wielu niepodległościowych spotkań w mieszkaniach J. i A. Tarnowskich, Wandy Korczewskiej, Michała Platera-Zyberka, Edmunda Glazy. 1977-1979 współorganizator szczecińskiego ROPCiO i SKS. W 1978 pomysłodawca i inicjator wydania niezależnego pisma „Domysły” (wyd. przez Przemysława Fenrycha) i czasopisma „Korzenie”. W VIII 1979 zmuszony do opuszczenia Szczecina i przeniesiony do Radomia.
1980-1989 opiekun „S”, organizator Mszy za Ojczyznę, organizator spotkań dla działaczy opozycji „S”.
Po 13 XII 1981 współorganizator uroczystości religijno-patriotycznych w kościele Trójcy Świętej z udziałem znanych aktorów, opiekun prześladowanych, wspierał finansowo działalność wydawniczą i kolportaż podziemnych wydawnictw. Wielokrotnie przesłuchiwany, inwigilowany.
W 1989 współinicjator i organizator KO Ziemi Radomskiej, od 1990 kapelan więzienny. Od 1991 publicysta radiowy w cotygodniowej audycji „Jacy Jesteśmy?”. Duszpasterz „S”, od 2001 duszpasterz Ludzi Pracy i sekretarz telefonu zaufania w diecezji radomskiej przy kościele Świętej Trójcy.
Autor książek: ''Wspomnienie o moim Chrzestnym Ojcu gen. Walerianie Czumie, Młodzi a problem odpowiedzialności'' (1988), ''Młodzi, brońcie swej godności!'' (1988), ''Wspomnienia z PRL'' (2001). W 2003 honorowy członek NSZZ „S”, członek Rady Programowej „Tygodnika Solidarność”.
Honorowy Obywatel Miasta Szczecina (2008), odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006), medalem Pro Memoria (2007).
24 IX 1979 – 27 V 1988 rozpracowywany przez Wydz. IV KW MO/WUSW w Radomiu w ramach SOR krypt. Fanatyk.