Dobrowolski Włodzimierz
Włodzimierz Dobrowolski, ur. 11 VII 1960 w Warszawie. 1979-1981 student Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Radomiu, absolwent Politechniki Warszawskiej (1988).
1978-1980 członek Ruchu Narodowego; organizator pielgrzymek studenckich, grup samokształceniowych w Duszpasterstwie Akademickim w Radomiu.
W 1980 członek Komitetu Założycielskiego NZS WSI, od IX 1980 rzecznik prasowy NZS; 1980-1981 współpracownik RMP; w 1981 członek KS na WSI; 1980-1987 organizator Dni Społecznych Ośrodka Dokumentacji i Studiów Społecznych.
Po 13 XII 1981 uczestnik reaktywowania KK NZS; w 1982 kilkakrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany przez SB, zmuszony do zmiany uczelni, następnie w Warszawie; 1983-1985 kolporter wydawnictw podziemnych, m.in. kaset audio, tzw. cegiełek i in. okolicznościowych, od 1983 wydawca, redaktor, kolporter czasopisma „Periculum”, od 1985 „Sprawy Polskiej”, pomagał w dostawie sprzętu poligraficznego, transporcie pisma „Solidarność Podziemna”; 1984-1986 kilkakrotnie przesłuchiwany przez SB. 1983-1987 członek KIK. 1987-1989 asystent projektanta w Biurze Studiów i Projektów Energetycznych Energoprojekt.
W 1989 współzałożyciel ZChN; 1990-1998 radny warszawskiej dzielnicy Praga Południe, gminy Warszawa Centrum, Sejmiku Mazowieckiego; 1997-1999 podsekretarz stanu w rządzie Jerzego Buzka. 1989-1991 kierownik zakładu wydawnictw w Usługowej Spółdzielni Pracy Vola, 1991-1997 właściciel spółki Dolard, 1997-1999 prezes zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, 1999-2005 dyr. departamentu ochrony w NBP, od 2006 biura spraw pracowniczych w Przedsiębiorstwie Państwowym Porty Lotnicze.
26 X 1984 – 26 IX 1989 rozpracowywany przez Wydz. III SUSW w ramach KE.