Encyklopedia Solidarności

Kazimierz Drozd, ur. 5 IX 1938 w Michałówce. Ukończył Policealne Studium Włókiennicze w Bielsku-Białej (1965).

1957–1983 ślusarz/wydawacz barwnika/magazynier/barwiarz/st. barwiarz/instruktor zawodu/pracownik umysłowy/pracownik mieszaka/podmistrz/mistrz zmianowy przędzalni w Żarskich Zakładach Przemysłu Wełnianego w Żarach/Żagańskich Zakładach Przemysłu Wełnianego-Zakład w Żarach.

1975–1980 w PZPR. 1979 (przez 3 mies.) I sekretarz POP w Żagańskich Zakładach Przemysłu Wełnianego-Zakład w Żarach.

Od IX 1980 w „S”, członek komisji założycielskiej NSZZ „S” tamże, od 1981 przew. KZ tamże, 1980–1981 członek prezydium Miejskiej Komisji Porozumiewawczej w Żarach, VI 1981 delegat na I WZD Regionu Zielona Góra, członek ZR NSZZ „S”, członek Komisji Rozwoju Gospodarczego i Zagospodarowania Przestrzennego ZR. 14 XII 1981 internowany, osadzony w Ośr. Odosobnienia AŚ w Zielonej Górze, Zakład Karny w Głogowie, 6 III 1982 zwolniony.

1982–1983 działacz Tymczasowej Komisji Wykonawczej „S” Ziemi Żarskiej. 10 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1983 zatrzymany i przesłuchiwany, 19 V 1983 skazany przez Sąd Rejonowy w Żarach na 6 mies. pozbawienia wolności w zawieszeniu oraz karę grzywny. 5 VIII 1983 darowanie obu kar przez Sąd Rejonowy tamże. Od 1983 na rencie.

1983–1988 organizator punktu kontaktowego prasy podziemnej w Żarach, drukarz, kolporter wydawnictw podziemnych, m.in. wrocławskiej „Solidarności Walczącej”, lokalnych edycji czasopism warszawskich oraz ulotek, wydawnictw podziemnych m.in. książek, znaczków pocztowych, banknotów z podobizną Wojciecha Jaruzelskiego, 1984–1988 jeden z uczestników (z Zygmuntem Krasuckim, wykonawcą trzech nadajników, oraz Jerzym Baniem) przygotowań, emisji audycji podziemnego Radia „Solidarność” w Żarach, a także jego lektor. 1983–1988 współorganizator (z ks. Tadeuszem Kleszczem, Gabrielem Stożkiem) Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa tamże. 1985–1987 organizator Pielgrzymek Ludzi Pracy na Jasną Górę. 1983–1989 katecheta w SP w Olszyńcu.

1989–1990 w Krajowej Komisji Wykonawczej NSZZ „S”. 1989 jeden z uczestników reaktywowania struktur „S”, I 1989 członek Prezydium Tymczasowego Zarządu Regionu NSZZ „S” w Zielonej Górze, nast. drugi wiceprzew., VIII 1989–I 1990 przew. TZR NSZZ „S” tamże. 1990–1992 w Prezydium ZR NSZZ „S” tamże. 1990–2001 członek PC, przew. Koła PC w Żarach, członek Zarządu Wojewódzkiego PC.

1990–1992 katecheta w Technikum Samochodowym w Żarach, 1993–1994 w Technikum Ceramicznym tamże.

1990–2002 radny miasta Żary, w pierwszych wyborach z listy KO „S”, późn. z list lokalnych komitetów wyborczych. 1997–2001 członek Zarządu Wojewódzkiego RS AWS, od 2001 zarządu Okręgu Lubuskiego PiS, od 2004 Pełnomocnik Powiatowy PiS Pow. Żarskiego. Od 2006 radny pow. żarskiego z listy Komitetu Wyborczego PiS. Od 2006 asystent posła na Sejm RP Jerzego Materny z PiS. 1990 założyciel i przew. Stowarzyszenia Kupieckiego Centrum Handlowe w Żarach.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (2001), Krzyżem Wolności i Solidarności (2013).

18 VIII 1981–5 XI 1984 rozpracowany przez Wydz. IIIA/V KW MO/WUSW w Zielonej Górze, p. V SB RUSW w Żarach w ramach SO krypt. Fala/KE Wodzirej; 20 X 1988–7 VIII 1989 przez p. V SB RUSW tamże w ramach SOS krypt. TKZ.

Przemysław Bartkowiak