Dziura Waldemar
Waldemar Dziura, ur. 19 IX 1954 w Stalowej Woli, zm. 17 XI 2003 tamże. Ukończył Zasadniczą Szkołę Rolniczą w Zarzeczu (1972).
1974–1977 kierowca w Przedsiębiorstwie Transportowego Handlu Wewnętrznego w Rzeszowie, X 1977–1992 suwnicowy, mechanik, ślusarz, technik technolog w aHucie Stalowa Wola.
Od IX 1980 w „S”, przew. Komisji Wydziałowej „S” H4 w HSW.
13 XII 1981 internowany, osadzony w Ośr. Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa, 29 IV 1982 zwolniony, 5 XI 1982 powołany do służby w wojskowym obozie specjalnym w Czerwonym Borze, 9 II 1983 zwolniony. Od 1983 kolporter pism podziemnych (m.in. „Biuletyn Informacyjny Tymczasowej Komisji Zakładowej NSZZ »Solidarność« Kombinatu Przemysłowego Huta Stalowa Wola”, „Tygodnik Solidarność”). 12 VI 1984 zatrzymany po akcji ulotkowej wzywającej do bojkotu wyborów do rad narodowych i rewizji w mieszkaniu, 14 VI aresztowany, osadzony w AŚ w Sandomierzu, 27 VII 1984 zwolniony na mocy amnestii. 31 VIII 1984 rewizja w mieszkaniu. 29–30 IV i 22 VIII–1 IX 1988 uczestnik strajków w HSW. 11 V 1988 zwolniony dyscyplinarnie za działalność związkową, przywrócony do pracy w tym samym roku.
1989–1992 w „S” w HSW. Od 1993 pracownik dorywczy, m.in. zarobkowe wyjazdy zagraniczne.
Odznaczony pośmiertnie Krzyżem Wolności i Solidarności (2020).
XI 1981–V 1982 rozpracowywany przez Wydz. IIIA/V KW MO w Tarnobrzegu w ramach SOS krypt. Podżegacz; VIII 1984–III 1985 przez Wydz. V WUSW tamże w ramach SOR kryp. Organizacja; X 1986–I 1990 przez Wydz. V/p. OG RUSW w Stalowej Woli w ramach SOR krypt. Grupa/Sieć/Metalowcy/Hutnicy.