Encyklopedia Solidarności

Jarosław Stanisław Fiszer, ur. 25 VII 1956 w Kożuchowie k. Nowej Soli. Absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Biologii i Nauk o Ziemi (1983).

1976-1980 w SZSP. Od 1976 działacz niezależnego ruchu wydawniczego, kolporter publikacji m.in. Wydawnictwa im. Konstytucji 3 Maja, NOWej, Młodej Polski i Bratniaka (Gdańsk), Suplementu i, „Biuletynu Informacyjnego” KSS KOR, „Robotnika” i innych, ulotek, kaset audio, kalendarzy; po VIII 1980 także m.in. wydawnictwa Errata (Szczecin), Krąg; właściciel udostępnianego zaufanym osobom księgozbioru niezależnych wydawnictw. 1978-1979 współpracownik ROPCiO. 1978-1980 uczestnik niezależnych rocznicowych demonstracji w Warszawie i Gdańsku (3 V, 11 IX), kilkakrotnie zatrzymywany przez MO. W 1979 działacz RMP.

Od IX 1980 w „S”; inicjator i organizator struktur „S” na UAM; 1980-1981 drukarz niezależnych wydawnictw; współpracownik redakcji pisma „Przegląd”; w 1981 „zaopatrzeniowiec” punktu z niezależnymi wydawnictwami w ZR; drukarz ulotek, szkoleniowiec w zakresie obsługi urządzeń poligraficznych i druku (wraz z Edwardem Maliszewskim). W XII 1981 uczestnik strajku studenckiego na UAM, w gronie osób zabezpieczających sprzęt poligraficzny i inny majątek trwały KZ „S” UAM.

W 1982 działacz podziemnych struktur „S”, członek TKZ w UAM. 1985-1992 pracownik naukowo-dydaktyczny na UAM.

W 1993 pracownik naukowy w Instytucie Ochrony i Kształtowania Środowiska w Poznaniu; w 1994 sprzedawca w sklepie zoologicznym; 1989-1994 wiceprezes i dyr. Fundacji Biblioteka Ekologiczna w Poznaniu; 1994-2000 dyr. ds. współpracy z zagranicą w Wyższej Szkole Bankowej tamże; 2005-2008 kanclerz Wyższej Szkoły Zawodowej Kadry dla Europy tamże.

3 IX 1979 – 19 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1985 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO/WUSW w Poznaniu.

Cyryla Staszewska