Folcik Edward
Edward Folcik, ur. 20 III 1943 we Lwowie. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, kierunek germanistyka (1974).
1966-1968 nauczyciel w ZSZ w Bolesławcu, w 1969 w IX LO we Wrocławiu, od XI 1969 dokumentalista, następnie starszy dokumentalista w Dolnośląskich Zakładach Wytwórczych Maszyn Elektrycznych Dolmel.
26-31 VIII 1980 współorganizator, uczestnik strajku w Dolmelu, od IX 1980 w „S”, członek Komitetu Założycielskiego, następnie KZ: sekretarz i pełnomocnik ds. informacji; prowadził bibliotekę wydawnictw niezależnych w Dolmelu; redaktor audycji nadawanych przez radiowęzeł zakładowy. Od X 1980 oddelegowany do pracy w MKZ Wrocław/ZR Dolny Śląsk; w VI 1981 delegat na I WZD Regionu Dolny Śląsk, członek ZR, IX/X 1981 delegat na I KZD.
14 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia we Wrocławiu, następnie w Grodkowie, zwolniony 15 X 1982. 30 X 1984 współzałożyciel Komitetu Obrony Praw Człowieka we Wrocławiu, w XI 1984 sygnatariusz inicjatywy obywatelskiej Bez Przemocy. 2 V 1988 uczestnik wiecu w Dolmelu z udziałem Władysława Frasyniuka.
II-IV 1989 przewodniczący Komitetu Organizacyjnego „S” w Dolmenu, VI 1989 – X 1990 oddelegowany do pracy w RKW „S” Dolny Śląsk/Oddziale Wojewódzkim „S” we Wrocławiu/ZR „S” Dolny Śląsk, w III 1990 delegat na II WZD Regionu Dolny Śląsk, członek ZR; w IV 1990 delegat na II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. KZD. 1990-1998 pracownik ABB Dolmel Drives Ltd. we Wrocławiu: do 1994 kierownik Ośrodka Informacji Techniczno-Ekonomicznej, 1994-1997 pełnomocnik zarządu ds. informacji, 1997-1998 specjalista ds. marketingu i tłumacz, zwolniony w ramach redukcji zatrudnienia. Od 1998 właściciel firmy Biuro Tłumaczeń Deutsch & English; od 2008 na emeryturze.
W 1981 rozpracowywany przez KW MO we Wrocławiu w ramach SOS krypt. Filolog.