Fus Władysław Tomasz
Władysław Tomasz Fus, ur. 11 XII 1930 w Żołyni k. Łańcuta. 1947-1950 uczeń Szkoły Przemysłowej Wrocławskich Zakładów Włókien Sztucznych i robotnik w Fabryce Sztucznego Jedwabiu na wrocławskich Kowalach. W 1950 dyplom mistrzowski elektryka.
1950-1954 elektryk we Wrocławskich Zakładach Włókien Sztucznych; kilkakrotnie wzywany na rozmowy ostrzegawcze z powodu manifestowania praktyk religijnych i niechęci do władz PRL. 1954-1970 operator dźwigów we Wrocławskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Ogólnego, 1970-1972 suwnicowy w Dolnośląskich Zakładach Maszyn Elektrycznych Dolmel, 1972-1982 operator dźwigu w Betoniarni Klecina we Wrocławiu, od III 1982 na rencie.
W VIII 1980 współorganizator strajku w Klecinie; od IX 1980 w „S”, członek Komitetu Założycielskiego, następnie KZ w Klecinie. Do 1981 organizator kolportażu wydawnictw niezależnych w swoim zakładzie, środowisku i parafii; drukarz pism różnych ogniw „S”. Od 1981 współorganizator Wrocławskich Tygodni Kultury Chrześcijańskiej.
Po 13 XII 1981 organizator protestów społecznych, m.in. strajku w Zakładach Samochodowych Jelcz. Po stłumieniu strajków drukarz prasy podziemnej w ramach struktur związanych z RKS Dolny Śląsk; V 1982 – V 1989 drukarz w zespole Bohdana Błażewicza. Od V 1982 współorganizator i skarbnik Uniwersytetu Robotniczego przy Duszpasterstwie Ludzi Pracy we Wrocławiu. 1982-1989 uczestnik wszystkich niezależnych demonstracji we Wrocławiu. 1985-1986 udostępniał mieszkanie na drukarnię Solidarności Walczącej; kilkanaście razy zatrzymywany i pobity. W VI 1986 jeden z pierwszych demonstrujących metodą tzw. kanapki w ramach akcji Uwolnić Więźniów Politycznych; skazany przez Kolegium ds. Wykroczeń na 3 mies. aresztu.
W l. 90. działacz głównie w środowisku parafii, także Partii Wolności, Solidarności Walczącej i ROP.