Encyklopedia Solidarności

https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/15894,Garbos-Mieczyslaw.html
29.03.2024, 02:47

Garboś Mieczysław

Mieczysław Garboś, ur. 1 XII 1930 w Złotowie. Ukończył SP w Wąsoszu (1951).

1940-1944 wywieziony do Archangielska; do 1944 drwal, 1944-1945 owczarz w ZSRR (na Ukrainie), w 1945 repatriowany do Polski. 1945-1952 traktorzysta w PGR Czeladź Wielkopolska, 1952-1970 kierowca w PGR Wąsosz, 1970-1981 w PKS w Lubinie.

28 VI 1956 uczestnik buntu robotników HCP w Poznaniu.

27 VIII 1980 współorganizator, uczestnik akcji zablokowania autobusami bazy PKS, co było impulsem do rozpoczęcia strajku w kopalniach KGHM w Lubinie. Od IX 1980 w „S”, przewodniczący Komitetu Założycielskiego i KZ w PKS; od 1980 odpowiedzialny za transport sprzętu, materiałów poligraficznych na terenie Lubina.

Po 13 XII 1981 zwolniony z pracy; do 1984 kolporter podziemnej prasy, ulotek, kaset. 29 VIII 1982 aresztowany, przetrzymywany w AŚ KW MO w Legnicy, następnie od 31 VIII 1982 w AŚ w Nysie, tam uczestnik buntu więźniów i głodówki, 20 XII 1982 zwolniony. 1982-1984 z Edwardem Wóltańskim przedstawiciel woj. legnickiego w Arcybiskupim Komitecie Charytatywnym we Wrocławiu, uczestnik akcji pomocy represjonowanym; współorganizator Mszy za Ojczyznę, Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. przy parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego w Lubinie, m.in. spotkań z przedstawicielami kultury i nauki. Od 1985 na emigracji w USA.

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1958, 1978).

Edward Wóltański

Opcje strony