Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Golak Julian

Julian Golak, ur. 14 V 1957 w Nowej Rudzie. Ukończył Zawodową Szkołę Poligraficzną tamże (1975), absolwent Archidiecezjalnego Studium Teologicznego we Wrocławiu (1990).

1975–1982 drukarz w Zakładach Graficznych Poczty i Telekomunikacji we Wrocławiu.

24 VIII–31 VIII 1980 organizator strajku, członek KS w ZGPiT we Wrocławiu, członek MKS tamże. Od IX w „S”, od IX 1980 członek Komitetu Założycielskiego, X 1980–13 XII 1981 sekretarz KZ. XI 1981 współzałożyciel, członek KKK Pracowników Poligrafii z siedzibą w Szczecinie, od XI 1981 członek prezydium KKK Pracowników Poligrafii Dolnego Śląska. VI 1981 delegat na WZD Regionu Dolny Śląsk. 1980–1981 kolporter niezależnych pism, m.in.: „Biuletynu Dolnośląskiego”, „Solidarności Dolnośląskiej”, „Z Dnia na Dzień”, „Tygodnika Solidarność” na Dolnym Śląsku.

1982 organizator trzech strajków w ZGPiT, zwolniony z pracy. XII 1981–1985 kolporter pism podziemnych, m.in. „Tygodnika Mazowsze”, „Z Dnia na Dzień”, „Solidarności Walczącej”, „Biuletynu Dolnośląskiego”, książek paryskiej „Kultury”, NOW-ej, a także ulotek, znaczków, cegiełek na Dolnym Śląsku. 1983–1985 pracownik fizyczny w Zakładach Radiowych Diora w Nowej Rudzie, 1985–1990 drukarz i nauczyciel zawodu w Technikum Poligraficznym tamże. 1988–1989 drukarz i dostawca sprzętu i materiałów poligraficznych dla pisma „Żółw” tamże. 1982–1989 uczestnik Duszpasterstwa Akademickiego Wawrzyny we Wrocławiu oraz Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. tamże i w Nowej Rudzie. 1982–1989 współorganizator Tygodni Kultury Chrześcijańskiej we Wrocławiu i Nowej Rudzie. 1982–1989 współorganizator KIK w Wałbrzychu (Oddział w Nowej Rudzie).

1989 współorganizator Obywatelskiego Bloku Wyborczego „Solidarność” i KO Ziemi Kłodzkiej. Od 1990 organizator Polsko-Czeskich Dni Kultury Chrześcijańskiej. Od 1991 założyciel, nast. prezes Wydawnictwa Ziemia Kłodzka. 1995–2005 szef Stowarzyszenia Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka. 1990–1994 przew. Rady Miejskiej w Nowej Rudzie. 1994–1997 delegat na Sejmik Województwa Wałbrzyskiego. 1997–2002 radny pow. kłodzkiego z listy AWS, a nast. przew. Rady Powiatu. 2006–2010 radny Sejmiku Województwa Dolnośląskiego z listy PiS, nast. 2010–2018 z listy PO.

Współautor opracowań, książek i publikacji z zakresu rozwoju regionalnego, współpracy przygranicznej i ochrony środowiska.

Laureat Nagrody Polcul Foundation (1998). Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2001), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2008).

Agnieszka Klarman

Opcje strony

do góry