Gotowski Krzysztof
Krzysztof Gotowski, ur. 12 III 1954 w Bydgoszczy, zm. 20 X 2003. Ukończył Zespół Szkół Elektroenergetycznych w Smukale k. Bydgoszczy (1972).
1972-1978 pracownik Zakładu Energetycznego w Bydgoszczy, 1978-1982 Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Montażowego Elektromontaż tamże.
W VIII 1980 uczestnik strajków w Elektromontażu, członek MKS, od IX 1980 w „S”, 17 IX 1980 jeden z reprezentantów bydgoskiego MKZ na spotkaniu MKZ z całego kraju w Gdańsku, od IX 1980 przewodniczący Komitetu Założycielskiego, następnie KZ w Elektromontażu; wiceprzewodniczący MKZ Regionu Bydgoskiego, wspierał logistycznie i organizacyjnie pisma niezależne, m.in. „Wolne Związki”, „Serwis Informacyjny”; w III 1981 koordynator działań KZ w Bydgoszczy, uczestnik posiedzeń KKP; 11 III 1981 uczestnik rozmów z przedstawicielami KW PZPR nt. zasad i form stałych kontaktów oraz uczestnictwa „S” w sesji WRN poświęconej sprawom rolnictwa i gospodarki żywieniowej, 16 III 1981 przedstawiciel MKZ w rozmowach rolników indywidualnych w władzami, 19 III 1981 jeden z przedstawicieli „S” na posiedzeniu WRN w Bydgoszczy, 25 III 1981 członek Krajowego KS; 17 IV 1981 sygnatariusz porozumień bydgoskich z ramienia KKP; w V 1981 przywódca delegacji „S” negocjującej z władzami warunki rozwiązania kryzysu bydgoskiego; w VII 1981 delegat na I WZD Regionu Bydgoskiego.
13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Potulicach; podczas internowania zawieziony do Warszawy na rozmowy z ministrem ds. związków zawodowych Stanisławem Cioskiem, który namawiał go do utworzenia związków zawodowych alternatywnych wobec „S”, K. Gotowski odmówił współpracy i domagał się widzenia z uwięzionymi przywódcami „S”; 23 XII 1981 zwolniony (wyrzucony na ulicę z samochodu przy siedzibie WRN). Zwolniony z pracy, następnie własna działalność gospodarcza (firma Rawex), zatrudniał represjonowanych działaczy „S”, udzielał wsparcia finansowego strukturom opozycji. W 1986 oskarżony w procesie opozycjonistów bydgoskich, uniewinniony.
Od 1997 członek Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w PRL Przymierze w Bydgoszczy.
Odznaczony pośmiertnie Krzyżem Semper Fidelis (2006) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).