Grabska Stanisława Halina
Stanisława Halina Grabska, ur. 20 III 1922 we Lwowie, zm. 13 XI 2008 w Sulejówku.
Podczas II wojny światowej członek tajnej Sodalicji Mariańskiej, żołnierz ZWZ-AK. W czasie okupacji niemieckiej we Lwowie preparatorka wszy w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami. Po 1945 absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Wydział Malarstwa i Tkactwa Artystycznego; następnie pracownik Biura Wzornictwa Przemysłu Lekkiego. 1956-2008 członek warszawskiego KIK, w l. 60. organizatorka wykładów teologicznych dla KIK; w czasie II Soboru Watykańskiego (1962-1965) uczestniczka Kongresu Apostolatu Świeckich w Rzymie; w 1969 absolwentka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Wydział Teologii; w 1973 absolwentka Uniwersytetu w Louvain (Belgia), w 1973 doktorat z teologii. Wykładowca
PWST w Warszawie oraz Podyplomowego Studium Religioznawczego przy Uniwersytecie Warszawskim; 1973 członek Zarządu, 1990-1993 prezes; redaktor naczelny czasopisma „Życie Klubów” (kwartalnik Porozumienia KIK).
W VIII 1980 sygnatariuszka listu intelektualistów do strajkujących stoczniowców; 1980-1981 prowadziła wykłady z teologii w duszpasterstwach i dla działaczy „S”.
1989-1990 członek KO przy Przewodniczącym „S” Lechu Wałęsie; wiceprzewodnicząca Komisji stowarzyszeń; w 1989 uczestniczka obrad Okrągłego Stołu, w podzespole ds. stowarzyszeń i samorządu terytorialnego; przewodnicząca grupy roboczej ds. stowarzyszeń. W 1996 organizatorka akcji zbierania podpisów pod Apelem do organizacji światowej i Rady Europy w sprawie Czeczenii.
Autorka wielu publikacji w zakresie teologii, m.in. ''Pacierz w Biblii zakorzeniony'', Warszawa 1983, ''Człowiek wobec Trójcy Świętej'', Warszawa 1990, ''Bóg jest miłością'', Włocławek 2004.
Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006).
28 I – 10 X 1988 rozpracowywana przez Wydz. IV SUSW w ramach KE krypt. Modelka.
Region Mazowsze, Warszawa