Encyklopedia Solidarności

Andrzej Grudziński, ur. 16 V 1957 w Rzepinie. Absolwent Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Wydz. Ekonomii Produkcji i Obrotu (1984).

X 1980–1984 członek NZS AE. 1981 współzałożyciel, członek Związku Akademickiego „Pro Patria” AE, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 współorganizator strajku na uczelni, XI–XII 1981 członek KS odpowiedzialny za służby porządkowe tamże.

1982–1984 współorganizator, członek Międzyuczelnianego Komitetu Protestacyjnego NZS, współzałożyciel, redaktor międzyuczelnianego pisma „BIS. Biuletyn Informacyjny Biuletyn Informacyjny "Biuletyn Informacyjny", pismo wydawane przez TKZ „S” przy Zakładzie Robót Górniczych w Lubinie IV 1985 – I 1986. Studentów”, przepisywacz, kolporter organizator druku, dostaw sprzętu, materiałów poligraficznych, transportu i lokali. Uczestnik akcji ulotkowych i plakatowych w Poznaniu i Kaliszu (m.in. 1 XI 1982 rozwieszania z bratem Wojciechem klepsydr z hasłem „Ofiarom stanu wojennego”), organizator zbierania pieniędzy dla osób represjonowanych. 1982 organizator druku pisma „Komunikaty Tymczasowego Zarządu Regionu NSZZ »S« w Lesznie” (we współpracy ze Zdzisławem Drostem). I 1983 zatrzymany na 48 godz., 18 IV 1983 skazany przez Sąd Wojsk Lotniczych w Poznaniu na 6 mies. pozbawienia wolności w zawieszeniu, VIII 1983 objęty amnestią. 1982–1989 kolporter ulotek, prasy (np. „Tygodnika Mazowsze”, „Obserwatora Wielkopolskiego”), wydawnictw podziemnych, kaset audio z piosenkami Jacka Kaczmarskiego, kaset wideo (gł. przywożonych z Warszawy). 1982–1985 uczestnik Duszpasterstwa Akademickiego oo. Dominikanów w Poznaniu. 1984–1989 z-ca kierownika zaopatrzenia w Fabryce Pomocy Naukowych w Poznaniu, 1987 założyciel TKZ „S”, 1989–1990 przew. KZ „S”.

1989 uczestnik przygotowań do wyborów parlamentarnych 4 VI (kolportaż wydawnictw i rozwieszanie plakatów). 1990–2005 współwłaściciel Niezależnej Agencji Kolporterskiej Bibuła. 2006–2017 kierownik Ośr. Przywodnego Rataje – Oddział Poznańskich Ośrodków Sportu i Rekreacji, od 2018 kierownik Oddziału Kasprowicza – POSiR.

2006 współzałożyciel, nast. członek Stowarzyszenia Klub NZS 80.

I 1983 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Lesznie w ramach SOR krypt. Komunikat.

Cyryla Staszewska