Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Grzelak Janusz Łukasz

Janusz Łukasz Grzelak, ur. 12 VII 1941 w Warszawie. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, kierunek psychologia (1962), doktorat (1970), habilitacja (1978), prof. (2001).

1962–1966 pracownik naukowy Pracowni Psychologii Społecznej w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, od 1966 UW, 1969–1970 stypendysta Fundacji Fulbrighta, 1978–1985 kierownik Zakładu Psychologii Organizacji i Pracy w Instytucie Psychologii UW.

Od IX 1980 w „S”; wiceprzew. KZ, w VI 1981 delegat na I WZD Regionu Mazowsze, członek ZR, IX/X delegat na I KZD, członek Komisji Programowej. 22 XI 1981 sygnatariusz deklaracji założycielskiej Klubów Rzeczypospolitej Samorządnej Wolność-Sprawiedliwość-Niepodległość, członek grupy programowej. 1981–1983 dziekan Wydz. Psychologii UW.

1982 współzałożyciel Społecznego Komitetu Nauki, 1982–1986 współpracownik TKK. Od 1982 członek Komitetu Helsińskiego/Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. 1984–1988 członek redakcji podziemnego pisma „Poglądy”. Od 1986 członek RKW Mazowsze. Wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany.

1988–1990 w KO przy Przew. „S” L. Wałęsie; 1989 uczestnik obrad okrągłego stołu, wiceprzew. w podzespole ds. nauki, oświaty i postępu technicznego. 1989–1991 wiceminister edukacji, 1996–1999 prorektor UW; członek Zarządu Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk, 1999–2002 przew. Rady Programowej. 2000 współzałożyciel Stowarzyszenia Otwarta Rzeczpospolita, członek jej władz. 2004–2005 prezes Polskiego Stowarzyszenia Psychologii Społecznej. 2005–2009 dziekan Wydz. Psychologii UW, nast. kierownik Katedry Psychologii Społecznej w Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie i Instytucie Studiów Społecznych UW Członek licznych stowarzyszeń naukowych, wykładowca wielu zachodnich uczelni.

Autor licznych publikacji z zakresu psychologii.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1994).

5 XI 1986 – 17 X 1989 rozpracowywany przez Wydz. III-2 SUSW w ramach KE krypt. Ostry

Mirosława Łątkowska|Adam Borowski

Opcje strony

do góry