Guzowski Rafał
Rafał Guzowski, ur. 9 VI 1959 we Wrocławiu. Absolwent Politechniki Wrocławskiej, kierunek inżynieria sanitarna (1987).
Od X 1980 w NZS; 18–19 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 uczestnik strajku studenckiego na PWr. ws. rejestracji NZS; IV 1981 delegat na I KZD NZS w Krakowie; od V 1981 członek Zarządu Uczelnianego NZS PWr., od V przew. 25 V współorganizator i uczestnik marszu w obronie więźniów politycznych we Wrocławiu. X 1980 – VI 1981 redaktor niezależnych pism „O Co Chodzi?” i XI – XII „Hebdziol”. 1981–1984 w Senacie PWr. z ramienia studentów wydz. 24 XI – 10 XII uczestnik strajku solidarnościowego ze studentami radomskiej WSI na PWr.
13–15 XII 1981 członek KS podczas strajku na PWr, XII 1981 – IX 1982 w ukryciu. 10 XI 1982 współorganizator strajku absencyjnego na PWr. 1982–1988 lider środowiskowego NZS (PWr., Akademia Wychowania Fizycznego i Akademia Rolnicza we Wrocławiu). 1982–1987 (w czasie studiów) prace zarobkowe (m.in. mleczarz, mycie okien i wagonów). W XII 1983 współzałożyciel podziemnego Radia NZS we Wrocławiu, do VI 1989 jeden z gł. organizatorów emisji audycji radiowych (1983–1986 również nagrań). VI – VII 1986 współorganizator we Wrocławiu akcji w obronie aresztowanego Władysława Frasyniuka (m.in. malowanie napisów na murach, akcje ulotkowe, transparenty, demonstracje, akcje „kanapkowe”, audycje podziemnego Radia NZS). I 1985 – 1986 organizator wydawania i redaktor podziemnych pism „Na Indeksie”, w VII 1986 „Uwolnić Frasyniuka”, V 1987 – IX 1988 „Z Dnia na Dzień”, IV – IX 1988 „Gazety Ulicznej”, I – VI 1989 „Gazety Związkowej Solidarność”. 1986–1989 kolporter w strukturach RKS Dolny Śląsk podziemnych pism, m.in. „Tygodnik Mazowsze”, „PWA. Przegląd Wiadomości Wiadomości „Wiadomości”, biuletyn wydawany przez podziemną „S” Regionu Mazowsze w Warszawie 15 XII 1981 – 1 IV 1990. Agencyjnych”, „Z Dnia na Dzień”, „Gazeta Uliczna”, „Gazeta Lubińska”. 1986–1987 kilkakrotnie zatrzymywany. 1988–1990 kierownik robót sanitarnych w Przedsiębiorstwie Robót Instalacyjno--Montażowych Budownictwa Rolniczego we Wrocławiu.
1990–2010 dyr. Wydz. Inwestycyjno-Technicznego, nast. Departamentu Infrastruktury i Gospodarki Urzędu Miejskiego we Wrocławiu, od 2010 prezes Nowego Szpitala Wojewódzkiego Sp. z o.o. tamże.
23 I 1982 – 3 V 1986 rozpracowywany przez Wydz. III/Wydz. III-1 KW MO/WUSW we Wrocławiu w ramach SOR krypt. Aromat.