Halcewicz-Pleskaczewski Zdzisław
Zdzisław Halcewicz-Pleskaczewski, ur. 30 IX 1922 w Wilnie, zm. 3 IX 1993 w Gdańsku. Absolwent Politechniki Gdańskiej, Wydz. Elektryczny (1962).
1941–1944 kierownik komórki legalizacyjnej AK w Wilnie; we IX 1945 zatrzymany przez NKWD, wywieziony do ZSRS, 1945–1950 elektromonter w samochodowym zakładzie remontowym w Republice Komi, 1951–1956 elektryk, brygadzista w kopalni złota w Magadanie na Kołymie. W VI 1956 powrócił do Polski. 1956–1962 asystent techn. w Zakładzie Fizyki Akademii Medycznej w Gdańsku, 1962–1981 st. projektant w Centralnym Biurze Konstrukcji Okrętowych nr 1/Centrum Techniki Okrętowej tamże.
W VIII 1980 współorganizator strajku w zakładzie, członek KS, delegat do MKS w Stoczni Gdańskiej Od IX 1980 w „S”; członek Komitetu Założycielskiego, od XI 1980 KZ, przew. Komisji Socjalno-Bytowej i Płac przy KZ.
14–19 XII 1981 współorganizator (z Andrzejem Ostrowskim i Leszkiem Koniecznym) strajku w zakładzie, członek KS, odpowiedzialny za zapewnienie wyżywienia. Od 31 XII 1981 na emeryturze. 11 II 1982 zatrzymany, 12 II 1982 aresztowany, osadzony w AŚ w Gdańsku, 16 III 1982 zwolniony po umorzeniu śledztwa. III 1982 – 1988 współorganizator druku i kolportażu podziemnego pisma „Nasz Czas”; uczestnik grupy współpracującej z RKK (kontakt z Bogdanem Borusewiczem), m.in. przy druku regionalnego pisma podziemnego „Solidarność”, wykonywaniu sprzętu do sitodruku, kolców do przebijania opon pojazdów milicyjnych w planowanych manifestacjach oraz przy emisji podziemnego Radia „S” w Gdańsku.