Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Hempel Wojciech

Wojciech Hempel, ur. 17 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1949 w Łodzi. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi, Wydz. Tkaniny (1973).

1967–1968 w ZSP (wyrzucony za żarty – w czasie rajdu mło­dzieżowego – ośmieszające oficjalny kult Lenina), od 1973 w ZPAP.

1967–1979 organizator masowych studenckich rajdów turystycznych.

III 1968 uczestnik studenckich wieców i demonstracji w Łodzi. 1973–1981 pracował jako artysta-plastyk. 1974–1978 szef programu Studenckiego Przeglądu Piosenki Turystycznej YAPA w Łodzi. 1977–1981 współpracownik KSS KOR i NOW-ej, organizator przepisywania na maszynie do pisania „Komunikatu” KSS KOR, kolporter, drukarz, organizator szkoleń sitodruku w Łodzi; autor i wykonawca większości okładek i winiet broszur, książek i pism wydawanych przez środowisko KSS KOR w Łodzi, w 1979 autor i projektant Śpiewnika warchoła zredagowanego z kolegami z SZSP i wydanego przez wydawnictwo NOWa. 1979–1980 inicjator prze­rzutu bębnowych powielaczy białkowych od Piotra Jeglińskiego z Paryża do Łodzi, współorganizator akcji ulotkowej ujawniającej przypadki pobić ze skutkiem śmiertelnym w KD MO Łódź-Bałuty. IV 1980 współorganizator akcji ulotkowej przeprowadzonej w rocznicę zbrodni katyńskiej.

VIII 1980 kolporter ulotek informujących o strajkach, IX 1980 organizator sitodruku w MKZ Ziemi Łódzkiej, autor plakatów „S”, XI 1980 organizator wizualnej ulicznej akcji propagandowej podczas negocjacji Tymczasowej Komisji Włókniarzy „S” z delegacją rządową w Łodzi. 1980–1981 współorganizator kolportażu niezależnego pisma „Solidarność z Gdańskiem”, autor szaty graficznej do 3 ostatnich n-rów wydanych przed stanem wojennym. I – II 1981 podczas strajku studentów łódzkich uczelni współorganizator drukarni strajkowej, redaktor pisma „Strajk”. W XI 1981 sygnatariusz deklaracji założycielskiej Klubów Rzeczypospolitej Samorządnej Wolność-Sprawiedliwość-Niepodległość.

13 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosob­nie­nia w Łęczycy i Łowiczu, 6 VII 1982 zwolniony. 1983 autor instrukcji podziemnego sitodruku; przygotował zapasy materiałów poligraficznych dla grup i struktur podziemnych w Łodzi. 1983–1995 na emigracji w USA, 1983–1984 projektant w Dialog System Inc. w Nowym Jorku, 1984–1985 grafik w TOPPS Chewing Gum Inc. tamże, 1985–1987 grafik/art director assistant w Lancaster Colony Corp. tamże, 1987–1992 pracownik firm budowlano-remontowych tamże, 1993–1994 prace dorywcze jako grafik tamże, 1994–1995 art director w Media/Scan tamże. 1996–1997 art director w Eisner Strategic Communications w Warszawie, od 1997 kontunuuje pracę jako artysta-plastyk. Od 2001 członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa.

Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2007), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016).

1979–1983 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Łodzi w ramach SOR krypt. Plastyk.

Wiesław Maciejewski

Opcje strony

do góry