Encyklopedia Solidarności

Józef Ignor, ur. 9 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1941 w Bruślinie k. Ostrowa Wlkp. Ukończył Kolejową ZSZ w Ostrowie Wlkp.

W 1957 kierowca mechanik, 1958-1960 pomocnik maszynisty w Parowozowni PKP w Ostrowie Wlkp., w 1961 kierowca w PKP Poznań, 1961-1963 zasadnicza służba wojskowa, 1963-1965 kierowca w Samochodowni PKP Poznań, 1965-1970 rybak dalekomorski w Przedsiębiorstwie Połowów Dalekomorskich i Usług Rybackich Odra w Świnoujściu, 1970-1973 kierowca w PŻM w Szczecinie, 1974-2001 kierowca autobusowy w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Komunikacji Miejskiej tamże. Od 1978 organizator zbiórek pieniędzy na rzecz KSS KOR, od X 1979 członek WZZ Pomorza Zachodniego, kolporter niezależnych wydawnictw m.in. „Robotnika”; od jesieni 1979 sympatyk KPN.

18-30 VIII 1980 uczestnik strajku w WPKM, wiceprzewodniczący KS, członek MKS w Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego; od IX 1980 w „S”, przewodniczący Komitetu Założycielskiego Pracowników Komunikacji Miejskiej, następnie do III 1981 przewodniczący KZ.

13-15 XII 1981 uczestnik strajku w Stoczni, 17 XII 1981 skazany przez kolegium ds. wykroczeń na karę grzywny; 8 V 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia w Wierzchowie i Strzebielinku, zwolniony 6 XII 1982; po wyjściu współpracownik RKS „S” w Szczecinie, kolporter podziemnych wydawnictw, m.in. w środkach komunikacji miejskiej, uczestnik akcji ulotkowych i plakatowych, zaangażowany w zbieranie składek na działalność związkową i pomoc dla represjonowanych. W 1987 członek Komitetu Założycielskiego „S” Pracowników WPKM. 5 V 1988 współorganizator strajku, wiceprzewodniczący KS w zajezdni WPKM w Szczecinie-Dąbiu przy ul. Struga, który był jednocześnie KS w WPKM; zwolniony dyscyplinarnie, przywrócony do pracy w wyniku strajku solidarnościowego 22 VI 1988, 18 VIII – 3 IX 1988 współorganizator strajku (z Mieczysławem Lisowskim) w zajezdniach autobusowych WPKM w Szczecinie-Dąbiu, Policach i w Szczecinie przy ul. Klonowica, członek KS w WPKM oraz wiceprzewodniczący MKS z siedzibą w Zarządzie Portu Szczecin-Świnoujście; od IX 1988 wiceprzewodniczący MKO „S” Regionu Pomorze Zachodnie, od III 1989 członek Obywatelskiego Komitetu Porozumiewawczego „S” Regionu Pomorze Zachodnie.

W 1989 założyciel na Wydz. Autobusowym WPKM w Szczecinie związku zawodowego Solidarność ’80, przewodniczący. Od 2001 na emeryturze.

Sylwia Wójcikowa