Encyklopedia Solidarności

https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/16529,Kalbarczyk-Artur-Bogdan.html
19.04.2024, 13:04

Kalbarczyk Artur Bogdan

Artur Bogdan Kalbarczyk, ur. 8 X 1945 w Dęblinie. Absolwent Politechniki Szczecińskiej, Wydz. Budowy Maszyn (1972).

1969–1972 konstruktor w Biurze Konstrukcyjno-Technologicz­nym Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Pracy w Szczecinie, 1972–1975 mechanik wydz. w Zakładach Włókien Chemicznych Wiskord tamże, 1976 – VII 1982 mistrz, specjalista ds. inwestycji w Fabryce Kabli Załom tamże.

W III 1968 uczestnik demonstracji studenckiej na osiedlu akademickim w Szczecinie.

21–30 VIII 1980 członek KS podczas strajku w zakładzie.

Od IX 1980 w „S”; członek KZ, rzecznik prasowy, odpowiedzialny za sprawy związkowe; redagował komunikaty w niezależnym tygod­niku „Jedność”; od XI 1980 działacz w Komisji Problemowej ds. reformy gospodarczej w MKR. Od 12 XI 1981 członek prezydium Komitetu Założycielskiego Samorządu Pracowniczego w zakładzie; w VI 1981 delegat na I WZD Regionu Pomorza Zachodniego.

13 XII 1981 po nieudanej próbie zorganizowania strajku w zakładzie współorganizator 5-godzinnego przestoju w pracy na znak protestu przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego. Od I 1982 uczestnik zbierania składek na podziemną działalność związkową, autor w podziemnych pismach, m.in. „Jedności w Podziemiu”. Kolporter podziemnych wydawnictw, m.in. pism „KOS”, „Tygodnik Mazowsze”, „Tygodnik Wojenny”, „Jedność w Podziemiu” i książek wydawnictw NOWa, Krąg, Puls, V; organizator zakładowej biblioteki wydawnictw podziemnych. 28 VIII 1982 internowany po rewizji w punkcie kolportażu w Załomiu, do 30 VII 1982 przetrzymywany w Izbie Zatrzymań KW MO w Szczecinie, od 31 VIII w Ośrodku Odosobnienia w Wierzchowie Pomorskim (11–19 XI uczestnik głodówki w proteście przeciwko zdelegalizowaniu „S”), 19 XI 1982 zwolniony. 1982–1991 konstruktor w Szczecińskiej Fabryce Narzędzi. 1983–1988 uczestnik akcji plakatowania miasta (np. ws. bojkotu wyborów), rozrzucania ulotek, demonstracji patriotycznych. 1985–1988 drukarz podziemnego pisma „Grot”, organizator przewozu nakł. pisma, szkoleń opozycji dot. problematyki samorządu pracowniczego. Do 1988 wielokrotnie zatrzymywany (często prewencyjnie przed 1 V i obchodami rocznic niepodległościowych), przesłuchiwany.

1989–1991 członek KZ, 24 – 26 XI 1989, 3 IV 1990 delegat na II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. WZD Regionu Pomorza Zachodniego, członek ZR; 1990–1991 specjalista ds. polityki ekonomicznej w ZR. 1991–1995 właściciel Zakładu Usługowego Kast w Szczecinie, 1995–1998 inspektor w Wydz. Inżyniera Miasta Urzędu Miejskiego Szczecina, 1998–2004 wicedyr. w Miejskim Zakładzie Gospodarki Odpadami tamże. 2005–2010 na zasiłku przedemerytalnym; od 2010 na emeryturze.

16 VII 1982 – 13 IX 1988 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO/WUSW w Szczecinie w ramach SOR/KE krypt. Kometa/Turysta.

Sylwia Wójcikowa

Opcje strony