Karaś Henryk
Henryk Karaś, ur. 8 IV 1948 w Krakowie. Absolwent Politechniki Wrocławskiej, Wydz. Górniczego (1972), ukończył Międzynarodową Szkołę Zarządzania na Uniwersytecie Warszawskim (1993, dyplom MBA).
1967–1968 w ZSP, 1969–1975 w PZPR, 1972–1980 w ZZ Górników.
1 V 1968 uczestnik kontrpochodu studenckiego we Wrocławiu w proteście przeciw aresztowaniom studentów po III 1968.
1972–1978 sztygar zmianowy w Zakładzie Wzbogacania Rudy w Zakładach Górniczych Lubin KGHM w Lubinie i ZG Rudna w Polkowicach KGHM w Lubinie, 1978–1981 st. inspektor w Zakładach Doświadczalnych Cuprum w Lubinie KGHM.
Od IX 1980 w „S”, członek Komitetu Założycielskiego, od XI 1980 prezydium KZ, X 1980–V 1981 Zespołu Ekspertów przy MKZ/Międzyzakładowej Komisji Robotniczej KGHM w Lubinie. 1981 współzałożyciel, członek ogólnopolskiej Komisji Miedziowej „S”, organizator biblioteki zakładowej i punktu kolportażowego wydawnictw niezależnych.
15 XII 1981 organizator wiecu solidarnościowego w zakładzie, podczas którego ogłoszono przyłączenie się do strajku załóg górniczych w kopalniach Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego, 19 XII 1981 zwolniony z pracy. 1982–1986 ponownie st. inspektor zatrudniony na gorszych warunkach płacowych, od 1983 po wygranej sprawie w Okręgowym Sądzie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu na warunkach sprzed 13 XII 1981 w ZD Cuprum. 1982–1984 w zakładzie zbierał składki na działalność podziemną „S” i pomoc dla rodzin represjonowanych, kolporter podziemnych pism, m.in.: „Zagłębie Miedziowe”, „Z Dnia na Dzień”, „Solidarność Walcząca”, „Niepodległość”, „Biuletyn Dolnośląski”. 1983–1984 autor w podziemnym piśmie „Zagłębie Miedziowe”. 1984 autor broszury Raport o stanie środowiska w Zagłębiu Miedziowym wydanej przez podziemne Wydawnictwo Vist we Wrocławiu. 30 VIII 1984 po rewizji mieszkania zatrzymany, 31 VIII 1984 w czasie przesłuchania bity, 1 IX 1984 uciekł z budynku WUSW w Legnicy, 3 IX 1984 ujawnił się w WUSW we Wrocławiu, nast. przewieziony do aresztu WUSW w Legnicy, przesłuchiwany, 4 IX 1984 zwolniony, złożył w sądzie wniosek o ukaranie funkcjonariuszy SB za pobicie. Oskarżony o „samouwolnienie”, 28 I 1985 skazany przez Sąd Rejonowy w Legnicy na 8 mies. pozbawienia wolności w zawieszeniu. VI 1984–1989 współzałożyciel, członek Stowarzyszenia Salezjańskich Pomocników Kościoła przy parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Lubinie (kierownik sekcji kultury), współorganizator z działaczami Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii św. Maksymiliana M. Kolbego tamże spotkań z ludźmi kultury i opozycji (m.in. z Karolem Modzelewskim, Tadeuszem Mazowieckim, Anną Nehrebecką, Haliną Mikołajską, Ernestem Bryllem, ks. Stanisławem Orzechowskim, Katarzyną Łaniewską), współorganizator Tygodni Kultury Chrześcijańskiej w Lubinie, Głogowie, Legnicy i Bolesławcu. 1986–1988 kierownik Pracowni Geologiczno-Górniczej w Lubinie Spółdzielni Usług Wielobranżowych Geoinbud we Wrocławiu.
II–IV 1989 uczestnik obrad Okrągłego Stołu w podstoliku ds. górnictwa. IV–X 1989 przew. KO „S” w Lubinie. 1989–1990 szef Biura Importu Przedsiębiorstwa Handlowo-Produkcyjnego Zakmat KGHM, 1990–1991 dyr. nacz. ZG Rudna, 1991–1993 założyciel, prezes Zarządu Agencji Rozwoju Regionalnego Arleg SA w Legnicy, 1993–1995 w Koalicji dla Rzeczypospolitej, 1995–1998 dyr. ds. programowych Polskiego Centrum Promocji Miedzi SA we Wrocławiu, 1997–2001 w AWS, 1997–2000 współzałożyciel i wiceprezes Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej Diecezji Legnickiej, 1998–1999 prezes Zarządu KGHM Metale SA Lubin, 2000–2002 st. specjalista w Centrum Badawczo-Projektowym Miedzi Cuprum we Wrocławiu, 2000–2005 współautor projektów badawczych (biohydrometalurgia) i raportów dot. przemysłu miedziowego, 2003 dyr. nadzoru właścicielskiego Telefonika SA w Myślenicach, od 2004 w PiS, 2004 autor projektu, współzałożyciel pierwszego w Polsce odcinka Dolnośląskiego Szlaku św. Jakuba Apostoła, 2004–2012 prezes Stowarzyszenia i Zarządu Kapituły Bractwa św. Jakuba Apostoła w Jakubowie, 2006–2009 prezes Zarządu KGHM Cuprum–Centrum Badawczo-Rozwojowe Sp. z o.o. we Wrocławiu, 2006–2008 członek Polskiej Rady Górniczej, 2006–2012 prezydent Europejskiej Platformy Technologicznej ds. Surowców Mineralnych w Brukseli; od 2009 na emeryturze, jednocześnie doradca Zarządu KGHM PM SA ds. europejskich i reprezentant polskiego górnictwa i KGHM w międzynarodowych organizacjach i programach innowacyjnych dot. sektora wydobywczego: Euromines, Eurometaux, Europejski Instytut Miedzi, International Copper Association, Europejskie Partnerstwo Innowacyjne dla Surowców Mineralnych, 2011 inicjator powołania Polskiej Platformy Technologicznej ds. Surowców Mineralnych.
Autor, współautor specjalistycznych prac badawczych dot. mechaniki górotworu, wybierania niskich złóż miedzi.
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2019).
2 X 1986–29 XI 1987 rozpracowywany przez p. IV RUSW w Lubinie w ramach SOS krypt. Salezjanie.