Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Kaszuba Witold Ryszard

Witold Ryszard Kaszuba, ur. 8 VI 1953 w Dzierżoniowie. Ukończył Policealne Studium Zawodowe w Świdnicy (1976).

1972–1975 dyżurny ruchu PKS Świdnica, 1976–1978 mistrz krajalni w Zakładzie Elektrotechniki Motoryzacyjnej Zelmot w Warszawie, 1978–1983 brygadzista ZM Ursus tamże.

1 VII 1980 współorganizator strajku w Ursusie.

Od IX 1980 w „S”; 1980–1981 członek Zarządu Fabrycznego, przew. Komisji Kultury i Oświaty, organizator niezależnej działalności kulturalno-oświatowej, współwydawca niezależnych „Zeszytów Historycznych” (pod patronatem Ogólnopolskiego Zespołu Historycznego Oświaty przy „S”).

14 XII 1981 uczestnik strajku w Ursusie, aresztowany, osadzony w AŚ w Warszawie-Mokotowie; 20 I 1982 przez Sąd Wojewódzki w Warszawie skazany na 3 lata pozbawienia wolności, osadzony w AŚ w Warszawie-Mokotowie, ZK w Łęczycy, ZK w Hrubieszowie; uczestnik głodówek protestacyjnych, m.in. o uzyskanie statusu więźnia politycznego, w VII 1983 zwolniony na mocy amnestii. 1983 zwolniony z pracy, w 1984 sąd pracy w Warszawie oddalił jego odwołanie. 1984–1989 współpracownik RKW Region Mazowsze i TKZ w Ursusie, organizator lokali konspiracyjnych, środków finansowych, transportu, materiałów poligraficznych, kolporter podziemnych pism, m.in. „Samorządna Rzeczpospolita”, „Tygodnik Mazowsze”, „Wolny Głos Głos "Głos", podtytuł: „Niezależny miesięcznik społeczno-polityczny”, pismo wydawane X 1977 – XII 1989 (z przerwą II 1981 – II 1982) w Warszawie z inicjatywy środowiska KSS KOR. Ursusa”; kilkakrotnie zatrzymywany, poddawany rewizji, karany przez kolegia ds. wykroczeń. 9 VI 1984 aresztowany, osadzony w AŚ w Warszawie-Mokotowie, 6 VIII 1984 zwolniony na mocy amnestii. 1984–1986 współzałożyciel i pracownik Spółdzielni Pracy Unicum w Warszawie. Od 1986 współzałożyciel Zakładów Produkcyjno Usługowych Wola Wola „Wola”, pismo wydawane w Warszawie I 1982 – 11 IX 1989, od 1989 jako oficjalne pismo „S” Regionu Mazowsze. Sp. z o.o., od 1991 prezes.

1996 założyciel Wola Info SA/Devoteam SA i jej prezes do 2004, od 2004 przew. rady nadzorczej. 2002 współzałożyciel firmy Polski Bank Komórek Macierzystych Sp. z o.o./SA, 2003–2007 członek zarządu, od 2010 członek rady nadzorczej. 2004–2014 współzałożyciel i prezes spółki developerskiej Nasza Willa Sp. z o.o. Od 2015 prezes WolaNet Sp. z o.o., od VII 2016 Przew. Rady, organu nadzorującego, Fundacji dla Ursusa.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2013).

2 XII 1981 – 6 VI 1983 rozpracowywany przez Wydz. IIIA/Wydz. V KS MO w ramach SOR krypt. Kwartet; od 7 VIII 1984 przez Wydz. V SUSW w ramach SOS krypt. Czwórka; 8 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1985 – 19 V 1989 w ramach SOR krypt. Rebus.

Tomasz Szostek|Tadeusz Ruzikowski

Opcje strony

do góry