Encyklopedia Solidarności

Lech Kaszubski, ur. 29 I 1949 w Jeleniej Górze. Absolwent Politechniki Wrocławskiej, Wydz. Elektryczny (1973).

1969–1975 asystent na Wyższej Szkole Rolniczej/Akademii Rolniczej we Wrocławiu, 1975 – XI 1982 st. projektant–konstruktor w Fabryce Maszyn Papierniczych Fampa w Jeleniej Górze.

Od IX 1980 w „S”; od IX 1980 członek Komitetu Założycielskiego; 17 IX 1980 współzałożyciel, do V 1981 wiceprzew. MKZ Województwa Jeleniogórskiego (od XI 1980 oddelegowany do pracy w MKZ); 20 IX 1980 sygnatariusz protokołu ustaleń między MKZ a władzami woj. jeleniogórskiego; I–II 1981 uczestnik strajku w Klubie Gencjana w Jeleniej Górze, członek MKS w Jeleniej Górze/Połączonego KS Dolny Śląsk, negocjator porozumienia w Gencjanie; III 1981 czasie tzw. kryzysu bydgoskiego członek MKS Woj. Jeleniogórskiego; V–VI 1981 delegat na I WZD Woj. Jeleniogórskiego.

13 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośr. Odosobnienia w Kamiennej Górze, 8 I 1982 zwolniony. III–VIII 1982 współorganizator siatki kolportażu podziemnych pism (m.in. „Z Dnia na Dzień” i „Odroczenie”) i ulotek w Jeleniej Górze oraz V–VIII 1982 ponadzakładowej Komisji Koordynacyjnej tamże. 1982 członek TKZ w Fampie. Sygnatariusz jeleniogórskiego listu otwartego do Sejmu PRL z 23 IV 1982 (List 44). 29 VIII 1982 ponownie internowany, przetrzymywany w Ośr. Odosobnienia w Nysie, 29 IX 1982 zwolniony.

Od VI 1983 na emigracji w Australii; m.in. 2009–2013 pracownik AECOM Australia Pty Ltd w Brisbane.

6 VI 1979–17 X 1981 rozpracowywany przez Wydz. II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. KW MO w Jeleniej Górze w ramach KE krypt. Turysta; 27 VII – 30 XII 1982 przez Wydz. V KW MO tamże w ramach SOS krypt. Odroczenie; do 17 X 1983 przez Wydz. V KW MO/WUSW tamże w ramach KE krypt. Turysta–3.

Michał Orlicz, Łukasz Sołtysik